24 ноябри соли 2024, шаҳри Душанбе

Ҳамватанони азиз!

Ҳамаи шуморо ба ифтихори Рӯзи парчами давлатӣ, ки рамзи соҳибихтиёрӣ, ваҳдату ягонагӣ ва сарфарозии миллати куҳанбунёдамон мебошад, самимона табрик мегӯям.

Ойини парчамдории халқи мо дар масири таърихи чандинҳазорсолаи он умеду ормон ва дастовардҳои мардуми сарбаланди мо, яъне давраҳои гузаштаи давлатдории тоҷикон ва даврони соҳибистиқлолии Тоҷикистони навинро таҷассум менамояд.

Тасвиру хусусиятҳои хоси Дирафши Ковиён, ки ҳоло дар Ливои Президенти Тоҷикистон ҳамчун рамзи пойдории давлатдории миллии мо инъикос ёфтаанд, таҷассумгари асолату ҳувияти миллӣ ва нангу номуси тоҷикон ҳамчун миллати тамаддунсоз ва соҳиби таърихи бостонӣ ба шумор мераванд.

Парчами давлатӣ дар раванди бунёди давлатдории навин нишонаи возеҳи соҳибдавлатии миллат, мояи ифтихори шаҳрвандон ва омили муҳимтарини иттиҳоду сарҷамъии мардум ба хотири ҳимояи истиқлолу озодии Ватан ва илҳомбахши ҳар як фарди ҷомеа барои заҳмати содиқона ба хотири фардои ободу осуда мебошад.

Хусусан, дар вазъи мураккабу пешгӯйинашавандаи ҷаҳони имрӯза Парчами давлатии мо ба рамзи ҳувияти миллӣ, садоқат ба Ватан, ҳифзи марзу буми он ва ҳимояи манфиатҳои давлату миллат табдил ёфтааст.

Сатрҳои «Зи дурии замонаҳо расидаем, ба зери Парчами ту саф кашидаем», ки дар Суруди миллии кишвар садо медиҳад, дар замири ҳар як шахси огоҳу бедордил хотираи пур аз ифтихори таърихӣ ва эҳсоси садоқат ба ойину анъанаҳои деринаи миллиро бедор месозанд.

Тайи 33 соли истиқлоли давлатӣ мо тавонистем, ки маҳз таҳти Парчами миллии худ раванди эъмори давлати пояндаи хешро бар пояи арзишу суннатҳои миллӣ вусъат бахшем.

Чанд рӯз пеш мо 30-юмин солгарди қабули нахустин Конститутсияи Тоҷикистони соҳибихтиёрро ботантана таҷлил намудем, ки дар он Парчам ҳамчун яке аз рамзҳои муқаддаси давлатӣ, нишонаи ҳастӣ ва пойдории давлатдории миллии тоҷикон дарҷ гардидааст. Яъне Парчам дар радифи Суруди миллӣ ва Нишони давлатӣ аз ҷумлаи муқаддасоти миллии мо мебошад.

Дастовардҳои замони соҳибистиқлолии кишвар баёнгари воқеияте мебошанд, ки мардуми шарафманди тоҷик таҳти Парчами давлатии худ имкони ба таърихи гузашта ва мазмуну моҳияти воқеии давлатдории навини хеш бо чашми ибратомӯз ва диди нав назар намуданро пайдо карданд.

Маҳз дар заминаи чунин ҷанбаҳои ибратомӯзи таърихи пурифтихори худ мо ба сӯйи ояндаи дурахшони давлат, Ватан ва халқи ободгару созандаамон бо эътимоди қавӣ ва қадамҳои устувор пеш рафта истодаем.

Ба ин маънӣ, ойини парчамдории мо ҳамчун суннати пайвандгари наслҳо ва омили иттиҳоду сарҷамъии сокинони мамлакат умри ҷовидонӣ хоҳад дошт.

Ҳамватанони арҷманд!

Имрӯз Тоҷикистони маҳбуби мо таҳти парафшонии Парчами давлатии худ дар арсаи байналмилалӣ ҳамчун кишвари ташаббускору сулҳдӯст муаррифӣ гардида, ҷомеаи ҷаҳонӣ ибтикороти моро ба хотири ҳалли мушкилоти глобалӣ, аз ҷумла обу иқлим ва дигар масъалаҳои мубраму доѓи рӯз дастгирӣ мекунад.

Ҳоло Парчами давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон дар радифи парчамҳои давлатии дигар кишварҳои олам дар созмонҳои бузурги байналмилалӣ парафшон мебошад, ки дар баробари эҳсоси ифтихор масъулияти ҳар як фарди ҷомеаро баланд мебардорад. Аз ин лиҳоз, эҳтироми Парчами давлатӣ ва дигар муқаддасоти миллӣ ҳамчун рамзҳои муқаддаси давлати соҳибистиқлол аз ҷумлаи вазифаҳои пурифтихор ва қарзи виҷдониву инсонии ҳар як шаҳрванд дар дохил ва хориҷ аз кишвар ба ҳисоб меравад.

Арҷгузорӣ ба Парчами давлатӣ аз ҷониби сокинони кишвар, ба таври шоиста ва дар ҷойҳои муносиб афрохтани он, аз ҷумла дар кӯчаву хиёбонҳои шаҳру ноҳияҳо, муассисаҳои таълимӣ, иншооту биноҳои маъмуриву хизматрасонӣ, хатти марзи сарҳади давлатӣ, инчунин, дар манзилҳои истиқоматӣ нишонаи ифтихор аз давлату давлатдории навини тоҷикон мебошад.

Мо ба фарзандони худ ҳанӯз аз хурдсолӣ бояд ҳамеша талқин намоем, ки парчами давлатӣ шарафи инсонӣ, нангу номуси миллӣ ва рӯйи сурху сари баланди ҳар як фарди ҷомеа ба ҳисоб меравад.

Хотирнишон месозам, ки мо таҳти Парчами давлатӣ ба дастовардҳои бузург, аз ҷумла ваҳдати миллӣ ва даврони созандагӣ расидем ва минбаъд низ бо ҳамин рамзи муқаддас сиёсати созандагиву бунёдкоронаро ба хотири баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии ҳар як хонадони мардуми кишвар, бунёди ҷомеаи адолатпарвар, озоду демократӣ ва ҳуқуқбунёду дунявӣ пеш хоҳем бурд.

Бори дигар тамоми ҳамватанони азизро ба ифтихори Рӯзи парчами давлатӣ самимона табрик гуфта, орзумандам, ки ин рамзи муқаддаси Тоҷикистони соҳибистиқлол бар сари давлату миллати шарафманду сарбаланди тоҷик ба таври ҷовидона парафшон бошад ва моро ба сӯйи ояндаи ободу осуда раҳнамун созад.

Рӯзи Парчами давлатӣ муборак бод, ҳамватанони азиз!

22 ноябр Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ дар шаҳри Санкт-Петербург дар кори ҷаласаи 57-уми пленарии Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил иштирок ва суханронӣ намуданд.

Дар кори ҷаласа, ҳамчунин, раисони парламентҳо ва ҳайатҳои парламентии ҷумҳуриҳои Арманистон, Беларус, Қазоқистон, Қирғизистон, Озарбойҷон, Ӯзбекистон ва Федератсияи Россия иштирок намуданд.

Зимни суханронӣ Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ нахуст ба ҷониби Россия барои пазироии самимӣ ва анҷоми раёсати бобарори ин ҷониб дар Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил изҳори сипос намуданд.

Сипас, тибқи рӯзномаи ҷаласаи пленарӣ муҳтарам Рустами Эмомалӣ дар бораи нақши институти мушоҳидаи байналмилалии интихобот дар рушди демократия ва ҳифзи соҳибихтиёрии давлатии кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил андешаҳои худро иброз намуданд.

Зикр карда шуд, ки мушоҳидаи байналмилалии равандҳои интихобот ва раъйпурсӣ аз муҳимтарин унсурҳои ҳамкории сиёсиву ҳуқуқии байни кишварҳо ба ҳисоб рафта, нақши он дар такмили танзими ҳуқуқӣ ва заминаи қонунгузории миллии омодагӣ ва гузаронидани интихоботҳо, назаррас аст.

Дар идомаи кори ҷаласаи 57-уми пленарии Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил оид ба масъалаҳои дигари рӯзнома мубодилаи афкор сурат гирифта, қарорҳои дахлдор қабул карда шуданд.

www.majmilli.tj

“Парчами миллӣ яке аз рамзҳои муҳими Истиқлолияти миллӣ ва давлатдории муосири мо, таҷассумгари асосҳои таърихӣ ва рамзҳои давлатдории гузаштаи тоҷикон, инчунин ифодакунандаи мақсаду маром ва орзуву ормонҳои тамоми мардуми Тоҷикистон мебошад”.

Эмомалӣ Раҳмон

Дар идомаи 32-солагии таҷлили Иҷлосияи ХVI тақдирсози миллат бо муҳаббат ва самимият ҷашн гирифтани Рӯзи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, пеш аз ҳама, арҷ гузоштан ба таърихи парчамдории аҷдодон ва таҷассумгари мақсаду мароми мо дар роҳи эъмори давлати мустақилу соҳибихтиёр аст.

Имрӯз халқи тоҷик ва тамоми тоҷикистониён дар қатори мардуми сарсари давлатҳои сайёра бо шукргузорӣ аз даврони Истиқлол ва фазои орому осуда зери Парчами миллӣ ба меҳнати фидокорона барои сарсабзию шукуфоии диёр саҳм гузошта, аз сиёсати ояндасози давлати ҳукумат ва Сарвари хирадманди худ Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пуштибонӣ мекунанд.

Мо огоҳ ҳастем, ки дар Иҷлосияи сарнавиштсози ХVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (1992) дар баробари ба ҷаҳониён эълон доштани барқарор шудани ҳокимияти конститутсионӣ се муқаддасоти давлатдорӣ, се рамзи ҳастӣ ва соҳибихтиёрии давлату миллат – Парчам, Нишон ва Суруди миллӣ қабул карда шуданд.

Дар таърихи ҷаҳон парчам аз давраҳои қадим ҳамчун рамзи давлатдорӣ истифода мешуд. Парчами давлатии Тоҷикистон ба ин маъно ифодагари мақсаду маром ва таҷассумгари давлатдории миллати куҳантаърихи мост. Аз ин лиҳоз чуноне ки Сарвари давлат, таъкид намуданд: «Парчами имрӯзаи давлати яке аз рамзҳои муҳими истиқлолияти миллӣ ва давлатдории муосири мо, таҷассумгари асосҳои таърихӣ ва размҳои давлатдории тоҷикон, инчунин ифодакунандаи мақсаду мааром ва орзуву ормонҳои таъмоми мардуми Тоҷикистон мебошад».

Дар доираи меъёрҳои Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон Парчам, Нишон ва Суруди миллӣ рамзҳои асосии давлат мебошанд. Дар ин замина, эълон шудани Рӯзи Парчами Ҷумҳурии Тоҷикистон воқеаи фараҳбахш буда, баргузории он дар замири ҳар фарди ватандӯст ва сокини Тоҷикистони азиз эҳсоси дӯст доштан ва парастиш кардани ин марзу бумро дучанд менамояд.

Парчами миллии имрӯзаи давлатӣ Тоҷикистон ҳамчун рамзҳои дигари давлатӣ намоди истиқлолият ва соҳибихтиёрии давлат буда, симои воқеӣ ва таърихии онро дар намуди ба худ хос инъикос мекунад. Дар он тасвири рангҳои сурх, сафед ва сабз, талошу мубориза ва саъю кӯшиши халқи тоҷикро баҳри озодиву истиқлол, худшиносию меҳанпарастӣ ва ихтиёр намудани зиндагии орому осоишта, арзандаю поянда, осудаву устувор ифода мекунад. Он рукни асосии муқаддасоти миллӣ ба шумор меравад.

Қобили таъкид аст, ки бо дидани парчам ифтихори ватандорӣ ва эҳсоси масъулияти ҳар як шаҳрванд дар назди Ватан боло мегардад, зеро дар тамоми кишварҳои ҷаҳон аз ҷониби шаҳрвандон нисбат ба рамзҳои давлатӣ садоқату эҳтиром зоҳир карда мешавад.

Агар ба таърих назар кунем, сарчашмаҳои таърихӣ ишорат бар он доранд, ки калимаҳои “парчам”, “алам”, “дирафш” ва “байрақ” дар миёни аҷдодони мо аз қадим маълум ва машҳур буда, чун рамзи давлатӣ корбурд шудаасту дар гузашта дар баробари давлат лашкаркашону сипоҳиёни номдор парчами худро доро буданд. Аз ин рӯ, парчам таърихи хеле қадим дорад.

Дар аксари сарчашмаҳои қадими гуногун мазмун оид ба «Диравши ковиёнӣ» маълумот оварда шудааст. Ба андешаи таърихнигорон аввалин намунаҳои парчам дар хиттаи фарҳангу тамаддуни ориёӣ дониста шудааст. Масалан дар «Авасто», ки сарчашмаи қадима ба ҳисоб меравад, дар бораи парчам ва тарзи истифодаи он иттилои бисёр муфид омадааст ва бо таъсири он баъзе ҷиҳатҳои таърихии ин масъала дар асари безаволи Ҳаким Абулқосим Фирдавсӣ - «Шоҳнома» ва дигар осори таърихиву адабӣ акс ёфтаанд.

Ҳамин тавр, парчам ифтихор аз сарбаландии миллат аст ва он дар замони Истиқлолияти давлатии Чумҳурии Тоҷикистон чун рамзи баҳамоии миллат шинохта шуда, он дар мамолики хориҷӣ ҳангоми ғолибият дар мусобиқаҳои варзишӣ афрохта мешавад.

Имрӯз бо итминони комил метавон гуфт, ки мардуми тоҷик ва сокинони Тоҷикистони азиз, зери парчами давлати худ манфиатҳои умумимиллиро ба даст оварда, ба устувории истиқлолияти давлатӣ, ҳифзи якпорчагии Ватан, забону фарҳанг, муносибатҳои пешрафтаи ҷамьиятӣ ва сулҳу суббот кору фаъолият доранд. Таьрихи навини давлатдории тоҷикон шоҳиди он аст, ки парчам ва бузургдошти он барои ҳар як сокини кишвар муқаддас буда, бо шарофати ҷилои он мардум бештар муттаҳид ва боиси анҷоми амалҳои нек гашта, ифтихори зиёдеро дар замири худ мепарастанд.

Давлатзода Баҳрулло Раҳмон,

муовини якуми раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ

ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Имрӯз дар Муассисаи давлатии таълимии “Коллеҷи омӯзгории шаҳри Ҳисор” чорабинии тантанавӣ зери унвони “Парчами миллӣ рамзи осоиштагӣ” бо мақсади арҷ гузоштан ба муқаддасоти миллӣ ва рамзҳои давлатдорӣ баргузор гардид.

Дар чорабинӣ пас аз садо додани Суруди Миллӣ муовини директор оид ба таълим Раънои Камолиддин баромад намуда, ҳозиринро ва дар симои онҳо тамоми мардуми шарафманди диёрро ба муносибати ин ҷашни бузурги миллӣ самимона таҳният гуфта, оид ба таърихи парчам маълумоти мухтасар манзур намуданд.

Сипас, донишҷӯён маърӯза ва барномаи фарҳангии омоданамудаашонро пешкаши ҳозирин гардониданд.

Чист Парчам? – ифтихори миллат аст,

Чист Парчам? – иқтидори миллат аст.

Ҷуз Парчам нест тоҷикро нишон,

Чист Парчам? – эҳтироми миллат аст.

Оре, таърих гувоҳ аст, ки тоҷикон ҳамчун дорои таърихи куҳан ва миллати фарҳангдӯсту ориёӣ аз қадимулаём соҳибпарчам буда, маҳз пайдоиши Парчам аз мо, тоҷикон маншаъ мегирад. Агар ба таърих бо чашми хирад нигарем, дар он садҳо ҷилои ҷилваи муборизаи ҳузнангези мардуми шарафманду сарбаланду ватандӯсту қаҳрамону мондагору таърихии фарзонафарзандони тоҷикро баҳри ҳифзи марзу бум, пос доштани номуси ватандорӣ, ҳифзи арзишҳои таърихию фарҳангии миллиро бо ивази ҷон мебинем, ки боиси ифтихору сарфарозист. Бале, тоҷикон аз қадим дорои чунин ғурури миллӣ ва ватандорӣ ҳастанд ва то имрӯз ин насли асил оини ватандориву мероси гаронбаҳои ниёгони худро гум накарда, онро бо ғурури ватандорӣ идома дода истодаанд. Маҳз, ғуруру номуси Коваи оҳангар – яке аз фарзандони аҷдодони мо, тоҷикон буд, ки бар зидди ҷаҳолат ва зулму ситам матои пешбанди худро ҳамчун Дирафш, ки дар замони ҳозир маънои Парчамро ифода мекунад, истифода бурда, ҳамчун қувваи некӣ бар бадӣ ғалаба кард ва аз он рӯз иборатан он Диравши Коваён ном гирифта, аввалин Парчам ба ҳисоб меравад.

Тазаккур бояд дод, ки маҳз аввалин Парчам, ки баҳри барҳам додани қувваи бадӣ ва нишонаи ғалаба кардан арзи ҳастӣ кардааст, басо рамзист ва воқеан Парчам доштан ин ифтихорманду иқтидорманд будан аст. Парчам ин муқаддасоти миллие мебошад, ки ба воситаи он халқияту миллату давлатҳо дар ҷаҳон муаррифӣ мегарданд. Чунончӣ ҳар як варзишгар, иштирокчии олимпиада ва ё дигар намояндаи давлат ба ягон мусобиқа, олимпиада ва ё ҳамчун намоянда дар сатҳи байналмилалӣ иштирок мекунад, ҳатман бо худ Парчамро мебарад ва ҳангоми ғолибият бо ифтихор онро парафшон мекунад, зеро он яке аз рамзҳои муҳимми давлатӣ ба шумор рафта, муаррифгари давлату миллат ва мояи ифтихори халқ аст. Дар баробари ин, Парчамро боз дар ҳамагуна чорабиниҳои муҳимми давлатӣ, сиёсӣ ва фарҳангии миллӣ низ ҳамчун рамзи эҳтиром ба арзишҳои миллӣ дар пеш мегузоранд, ки ин ҳам аз садоқату ифтихору ғурури ватандорӣ шаҳодат медиҳад.

Ёдовар бояд шуд, ки модари тоҷик чун ҳамеша насли қаҳрамон ба дунё меоварад. Инҷост, ки дар натиҷаи ҷонбозиҳову қаҳрамониҳо ва фидокориҳои фарзонафарзанди миллат, Асосгузори сулҳу ваҳадти миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Иҷлосияи XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 24-уми ноябри соли 1992 Парчами давлатӣ иборат аз се ранг бо ифодаи мазмунҳои баланд қабул карда шуд, ки то ба имрӯз сари болои мост. Маҳз, бо шарофати Истиқлоли Ватан Парчами давлатии мо бо баландтарин поя дар саросари ҷаҳон дар маркази пойтахти азизамон - Душанбешаҳр қомат афрохт, ки тамоми сокинону сайёҳон ва меҳмононро тасхир намудааст.

Бояд гуфт, ки ҳар фарди бонангу номусро зарур аст, ки шиори “ДАР ХУНИ МАН ҒУРУРИ НИЁГОН НУҲУФТА АСТ”-ро аз они худ намуда, аз ин муқаддасоти миллӣ ифтихор кунад, онро эҳтиёт намояд ва барои абадан парафшонии Парчами азизу зебои Тоҷикистони соҳибистиқлол ҷонашро дареғ надорад, зеро Парчам бахт, ҳастӣ, номусу нанг, ғурур, нур ва сари болои мо аст. Дар ифода ва мазмуни ин гуфтаҳо Шоири халқии Тоҷикистон, шахсияти ватансаро Муҳаммад Ғоиб мегӯяд:

Дар пеши назар чу нур Парчам монед,

То кам нашавад ғурур Парчам монед.

Ташвиши ватандор ба поён нарасад,

Мирам ба даруни гур Парчам монед.

Саидаброр САИДӢ, мудири шуъбаи тарбия ва кор бо ҷавонони Коллеҷи омӯзгории ба номи Хосият Махсумоваи шаҳри Душанбе

Имрӯз дар Коллеҷи тиббии шаҳри Ҳисор Рӯзи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо иштироки доираи васеи меҳмонон, кормандон, омӯзгорон ва донишҷӯён таҷлил гардид.

Директори коллеҷ Раҷабов Баҳодур Баҳромович қайд кард, ки Рӯзи Парчами давлатӣ на танҳо рӯзи ҷашн, балки рӯзи худогоҳии миллӣ ва қадршиносии арзишҳои истиқлол аст. Ин парчам дар саҳифаҳои таърихи миллат ҳамчун рамзи мубориза барои озодӣ ва соҳибихтиёрӣ сабт шудааст. Дирафши Коваён, ки дар гузашта ҳамчун рамзи адолат, ваҳдат ва қудрат шинохта шудааст, имрӯз бо шукӯҳи тоза дар шакли Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар фазои сулҳу ваҳдати миллӣ парафшон аст.

Сипас, мудири шуъбаи кор бо занон ва оилаи Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Ҳисор Васихова З. З. суханронӣ намуда, иброз дошт, ки Парчами давлатӣ на танҳо нишони истиқлоли давлатӣ ва ваҳдати миллӣ, балки рамзи фарҳангу тамаддун, орзую ормонҳои поки миллати тоҷик аст, ки бо роҳбарии хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҷаҳониён бо шукӯҳи хоса муаррифӣ шудааст. Ин парчами муқаддас имрӯз бо саъю кӯшишҳои созандаи мардуми тоҷик дар партави сиёсати созандагӣ ва дастовардҳои беназири кишвари азизамон парафшон аст.

Дар идомаи чорабинӣ мудири бахши кор бо ҷавонон ва варзиши шаҳри Ҳисор Шуҳрат Аминов як зумра кормандон ва омӯзгорони муассисаро барои мусоидати фаъол дар татбиқи босамари сиёсати давлатии ҷавонон, нишон додани эҳсоси баланди худшиносиву ватандӯстӣ, эҳтиром гузоштан ба арзишҳои миллӣ, таҳкими рукнҳои давлатдорӣ бахшида ба Рӯзи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сипоснома қадрдонӣ намуданд.

Дар интиҳои чорабинӣ донишҷӯёни фаъоли муассиса барномаи фарҳангии ҷолибро манзури ҳозирин гардониданд.

Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустам Эмомалӣ барои иштирок дар ҷаласаи навбатии Шӯро ва ҷаласаи 57-уми пленарии Ассамблеяи Байнипарламентии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил вориди шаҳри Санкт-Петербурги Федератсияи Россия шуданд. Дар фурудгоҳи байналмилалии Пулково меҳмони олиқадр, Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустам Эмомалиро намояндагони расмии Шӯрои Федератсияи Маҷлиси Федералии Федератсияи Россия ва шаҳри Санкт-Петербург, Сафири Фавқулода ва Мухтори Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Федератсияи Россия ва дигар шахсони расмӣ самимона пазироӣ карданд.

Председатель Маджлиси милли Маджлиси Оли Республики Таджикистан, Председатель города Душанбе, уважаемый Рустам Эмомали прибыл в город Санкт-Петербург Российской Федерации для участия в очередном заседании Совета и 57-м пленарном заседании Межпарламентской Ассамблеи Содружества Независимых Государств. Официальные представители Совета Федерации Федерального Собрания Российской Федерации и города Санкт-Петербурга, Чрезвычайный и Полномочный Посол Республики Таджикистан в Российской Федерации и другие официальные лица сердечно приветствовали высокого гостя, Председателя Маджлиси милли Маджлиси Оли Республики Таджикистан, Председателя города Душанбе уважаемого Рустама Эмомали в Международном аэропорту Пулково.

Парчами миллӣ баёнгари ҳастии давлати соҳибистиқлол, рамзи иттиҳоду сарҷамъии мардуми мамлакат ва илҳомбахши кору пайкори фарзандони содиқу вафодори Ватан ба хотири пойдории дастовардҳои истиқлолият ва таҳкими пояҳои давлатдории миллӣ мебошад.

Парчам яке аз нишонаҳои асосиву муқаддаси давлатдории миллӣ ба ҳисоб рафта, мардуми шарифи Тоҷикистон ҳар сол ин санаи муҳимрол бо ҳисси ифтихор аз Ватани муқаддаси худ ва давлати соҳибистиқлоли хеш таҷлил менамоянд. Парчами давлати соҳибихтиёри мо нишонаи таъриху фарҳанги бостониву пурғановати миллати тоҷик буда, ҳар як фарди ҷомеаро вазифадор менамояд, ки нисбат ба ин рамзи муқаддаси миллӣ эҳтиром ва арҷгузор бошанд.

Воқеан, парчам омили муайянкунандаи ҳувияти миллӣ ва тақвият пайдо кардани ҳисси милливу ифтихори ватандорӣ дар шуури ҳар як фарди бонангу номуси ҷомеа мебошад. Парчам рисолат ва нерӯи муттаҳидкунанда дорад, зеро он дарбаргиранда ва таҷассуми арзишҳои сиёсиву фарҳангӣ ва ғояву ҳадафҳои миллӣ мебошад.

Таърих гувоҳ аст, ки ин рамзи миллӣ ба сифати омили нангу номуси ватандорӣ мардуми моро борҳо муттаҳид кардааст ва аз вартаи ҳалокат раҳо бахшидааст. Президенти кишвар, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ифтихор аз таърихи парчамдории миллати тоҷик таъкид кардаанд, ки «Ҳанӯз дар парчами Куруши Кабир тасвири уқоб, ки нишонаи қудрату тавоноист, нақш гардида, он рамзи як давлати неруманди замона ба ҳисоб мерафт. Ливои Коваи Бузург бошад - нишонаи равшани муборизаву ҷоннисориҳои ниёгони мо мебошад».

Дар робита ба ин, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зикр намуданд, ки: «Дар ҷаҳони муосир ҳар як давлату миллат бо рамзҳои давлатӣ ва муқаддасоти миллӣ, аз ҷумла Конститутсия, Нишон, Парчам, Суруди миллӣ ва пули миллӣ шинохта мешавад, яъне ин нишонаҳо муаррификунандаи кишвари соҳибистиқлол дар арсаи байналмилалӣ мебошанд».

Парчам дар фаъолияти давлатдорӣ, аз он ҷумла дар гузаронидани чорабиниҳои расмию ғайрирасмии давлатӣ, фарҳангӣ, варзишӣ, ҳамчунин дар муносибатҳои байналмилалӣ ва дар ҳаёти ҳаррӯзаи ҳар як фарди ҷомеа мавқеъ ва нақши хоси худро доро мебошад. Дар Парчами давлатии мо рангҳои сурху сабзу сафед, ки аз покии дили ниёкон, сурхии хуни шаҳидон ва сабзии хати дафтару девони пешиниён маншаъ мегиранд, ҳамчун таҷассумгари мубориза барои озодӣ ва истиқлол, бахту иқболи сафед, ояндаи дурахшон, сулҳу субот, саъю кӯшиши ҳамвора баҳри сарсабзию хуррамии кишвар, тоҷ ва ҳафт ситора ҳамчун таҷассумгари соҳибдавлатӣ ва соҳибихтиёрӣ инъикос гардидаанд.

Саидзода Масрур Мирзохон,

директори Коллеҷи техникӣ

Нақш ва мавқеи ҳизб дар системаи сиёсӣ дар бештари мавридҳо ба воситаи вазифаҳои он муайян карда мешавад. Иҷроиши вазифаҳо самти фаъолияти ҳизбҳои сиёсиро инъикос менамоянд.

Ҳизбҳои сиёсӣ ифодакунандаи манфиатҳои табақаҳои гуногуни ҷомеа, гурӯҳҳои иҷтимоӣ ва синфҳо мебошанд. Ҳизби сиёсӣ дар миёни ҷомеаи шаҳрвандӣ ва давлат ҳамчун миёнарав шинохта шуда, талабот ва манфиатҳои муҳимми иҷтимоиро ба таври расмӣ муаррифӣ менамояд ва онҳоро вориди баҳсҳои сиёсӣ месозад. Ҳамчунин, ҳамгироӣ ва сафарбарнамоии аъзоёни гурӯҳ, ташаккул додани онҳо ва дар атрофи мақсадҳои ягона муттаҳид намудани онҳо яке аз вазифаҳои муҳимми ҳизби сиёсӣ ба шумор мераванд. Тағйиротҳои иҷтимоии сохтори ҷомеа тӯли солҳои охир таркиби иҷтимоии ҳизбҳои сиёсиро ноустувор ва номушаххас гардонида, ҳувияти ҳизбии интихобкунандагонро заиф гардонидааст.

Муайян намудани самти фаъолияти сиёсии ҳизб, коркарди барномаи ҳизб, ташаккули стратегия ва тактикаи вазифаҳои идеологии ҳизби сиёсиро ташкил медиҳанд. Одатан, ҳизбҳои сиёсӣ дорои барномаҳои сиёсии дарозмуддате мебошанд, ки онҳо ба меъёрҳои муайяни ҳизбӣ асос меёбанд. Идеология бошад асоси назариявии фаъолияти ҳизбро ташкил медиҳад.

Пас аз пошхӯрии ИҶШС дар ҳаёти сиёсӣ, иқтисодӣ-иҷтимоӣ ва фарҳангии Тоҷикистон дигаргуниҳои куллӣ ба амал омаданд. Тоҷикистон Истиқлоли давлатиро ба даст оварда, ба эъмори сохторҳои нави ҳокимият пардохт. Дар Тоҷикистон ҷомеаи бисёрҳизбӣ ба вуқуъ пайваст. Вале, бисёре аз созмонҳо ва иттиҳодияҳои ба вуҷудомада, характери маҳалгароӣ ва мазҳабӣ доштанд ва маҳз ҳамин боиси оѓоз гардидани рақобатҳои сиёсӣ ва маҳалгароӣ шуд, ки оқибат зиёда аз яксаду панҷоҳ ҳазор нафар қурбони ҷанги шаҳрвандии солҳои 1992-1997 гардиданд. Ҳамин тариқ, дар аввали солҳои 90-уми қарни ХХ дар ҷумҳурӣ даҳҳо ҳизбҳои сиёсӣ ва созмонҳои ҷамъиятӣ пайдо шуда, ба фаъолият пардохтанд.

Дар ташаккули низоми бисёрҳизбӣ қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ дар Тоҷикистон» ва «Дар бораи ҳизбҳои сиёсӣ», ки моҳи декабри соли 1990 ба тасвиб расида буданд, мусоидат намуд.

Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар давраи сарнавиштсоз ба фаъолият шуруъ намуда, аз рӯзҳои аввали таъсисёбӣ барои устуворию пойдории сулҳ ва ободии Ватан кӯшиш ба харҷ дода, ҳадафи асосиаш ваҳдату ягонагӣ, таъмини ояндаи неки кишвар ба шумор мерафт. Имрӯз аъзои Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистонро ѓояи умумӣ ва вазифаҳои бузурге, ки ҳалли онҳо танҳо ба манфиати ҷомеа аст, муттаҳид менамояд.

Самти асосии фаъолияти Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон аз муттаҳид намудани неруи пешқадам ва тавонои ҷумҳурӣ буда, ба хотири барпо намудани давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ, ҷомеаи аз ҷиҳати иқтисодӣ ва иҷтимоӣ мутараққиро таъмин намудан иборат буд.

Имрӯз Тоҷикистон ҳамчун субъекти комилҳуқуқи муносибатҳои байналмилалӣ ширкаткунандаи фаъоли равандҳои сиёсиву иқтисодии ҷаҳони муосир мебошад. Бинобар ин, истифодаи тамоми василаҳо дар ин самт метавонад ба раванди татбиқи сиёсати хориҷии давлат мусоидат намояд.

Маҳз бо дарназардошти ҳамин омил вакилон-аъзои Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар фаъолияти байнипарламентии Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олӣ иштироки ҳадафмандона дошта, дар кори ассамблеяҳои байнипарламентии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил, Иттиҳоди Авруосиё, Иттиҳоди Аврупо, кишварҳои Осиё ва дигар ташкилотҳои байналмилалӣ иштироки фаъолона дорад.

Густариши робитаҳои байнипарламентӣ дар масъалаи омӯзиши қонунгузории ин давлатҳо ва истифодаи таҷрибаи онҳо дар фаъолияти қонунгузории вакилон ва таҳкими фазои ҳуқуқии кишвар аҳаммияти хоса доранд.

Дар шароити ҷаҳонишавӣ ва тақвияти муносибатҳо дар байни кишварҳои гуногуни олам Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон омодагии худро барои ҳамкориҳои муфид бо ҳамаи аҳзобе, ки барномаҳояшон бо Барномаи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон наздиканд, барои амалӣ намудани нақшаву ниятҳояш талош меварзад.

Фаъолияти мақоми олии қонунгузор, бешубҳа, дар бобати беҳтар шудани некӯаҳволии мардум, таъмини тартиботи ҷамъиятӣ, амалигардонии ҳуқуқу озодиҳои инсон ва кафолату ҳимояи онҳо нақши бисёр арзишманд дорад. Аз ин лиҳоз, ба мақоми қонунгузор бояд шахсони соҳибмаърифату баландихтисос, забондону сухандон ва обрӯманду соҳиби хислатҳои баланди инсонӣ пешбарӣ карда шаванд, то ки дар раванди қонунэҷодкунӣ, яъне таҳияву қабули санадҳои барои пешрафти ҷомеаи демократиамон зарурӣ фаъолона иштирок намоянд ва дар байни мардум намунаи ибрат бошанд.

Имрӯз Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар ҷомеа мавқеи мустаҳкам дорад ва мо бояд ин дастовардро ҳифз намуда, фаъолияти худро боз ҳам густурдатар ба роҳ монем. Зеро ҳар ҳизбе, ки дар ҷомеа нуфуз дорад, имконияти бештари иштирок дар такмили фазои қонунгузории кишварро пайдо намуда, ба ин восита ба равандҳои сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоии ҷомеа таъсири амиқ мерасонад.

Дар робита ба ин, бояд ҳар як ташкилоти ҳизбӣ ва аъзои он бо эҳсоси масъулияти баланд дар раванди демократикунонии ҷомеа, беҳтар намудани вазъи иҷтимоии аҳолӣ ва рушду тараққиёти кишвар саҳми арзанда гузорад.

Президенти кишвар, Раиси Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои муттаҳидию ба ҳам овардани миллат ва халқи Тоҷикистон хидмати таърихӣ намуда, миллатро аз парокандагӣ ва давлатро аз нестшавӣ наҷот дода, тоҷиконро ба сулҳи комил ҳидоят намуд. Ҷумҳурии Тоҷикистон ба рушди комили иқтисодиёти ҷумҳурӣ, аз он ҷумла соҳаи энергетика, коммуникатсия, ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ, ки аз ҳадафҳои стратегии давлат маҳсуб меёбанд, ноил гардид.

Абдулқосим РАҲИМОВ,

саромӯзгори кафедраи забон ва дабиёти тоҷики

Коллеҷи омӯзгории шаҳри Кӯлоб,

номзади илмҳои филологӣ

Дирӯз дар Маркази кӯдакон ва наврасони шаҳри Душанбе маросими ҷоизасупорӣ ба ғолибони озмуни шаҳрии «Беҳтарин донандаи Конститутсия» баргузор гардид.

Дар чорабинӣ муовини Раиси шаҳри Душанбе Одилзода Дилбар Раҳим, Раиси Комиссияи доимии Маҷлиси вакилони халқи шаҳри Душанбе оид ба таъмини ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, мубориза бар зидди коррупсия Раҳмон Дилшод Сафарбек, роҳбарияти раёсати Агентии назорати давлатии молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар шаҳри Душанбе ва намояндагони дигар қишри ҷомеа ширкат намуданд.

Қайд гардид, ки бо қарори Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ аз 21 октябри соли 2024, №705 озмуни “Беҳтарин донандаи Конститутсия” дар шаҳри Душанбе гузаронида шуд. Озмуни мазкур таҳти сарпарастии Раиси шаҳри Душанбе бо мақсади баланд бардоштани донишҳои ҳуқуқӣ, шиносоӣ бо санадҳои меъёрии ҳуқуқии байналмилалӣ ва миллӣ, таъмини реҷаи қонуният, низом ва тартиботи ҷамъиятӣ, волоияти қонун ва бартарияти ҳуқуқ, рушду инкишофи давлати ҳуқуқбунёд, демократия ва ҷомеаи маданӣ, густариши тарбияи ҳуқуқӣ ва шуури ҳуқуқии аҳолӣ ва камолоти фарҳанги ҳуқуқии мардуми шарифи Тоҷикистон, ба ифтихори 30-солагии Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва «Соли маърифати ҳуқуқӣ» эълон гардидани соли 2024 ташкил ва баргузор гардид.

Дар озмун аз муассисаҳои таълимии ҳудуди шаҳри Душанбе довталабон пешниҳод гардиданд ва дар умум 18 нафар ғолибият ба даст оварданд. Аз ҷумла, аз ҳисоби хонандагону донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ Исроилова Муниса Саломиддиновна, донишҷӯи курси 1-уми ихтисоси таҳсилоти ибтидоии Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе сазовори ҷойи 1, Шарипова Бибимайсара, донишҷӯи курси 2-юми факултети кори тиббӣ-ташхисии Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ Гуреззода Меҳрнигор, донишҷӯйи курси 2-юми факултети забонҳои хориҷии Коллеҷи омӯзгории ба номи Хосият Махсумова барандаи мақоми 2, Зоирзода Умар, донишҷӯи курси 2-юми Коллеҷи куҳии ба номи С. Юсупова, Маҳмудова Мадина, донишҷӯи курси 2-юми факултети молия ва менеҷменти Коллеҷи информатика ва техникаи компютерии шаҳри Душанбе ва Долаев Расул сазовори ҷойи 3-юм гардиданд.

Ба ғолибони озмун диплому туҳфаҳои хотирмон аз номи Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе дар вазъияти тантанавӣ тақдим карда шуд. Пас аз супоридани ҷоизаҳо ба ғолибони озмун, бо иштироки ҳунармандони мумтози ҷумҳурӣ барномаи фарҳангӣ пешкаши ҳозирин гардонида шуд.

Давоми 32 сол мешавад, ки парчами давлати соҳибистиқлоли тоҷикон дар фазои сулҳу оромӣ ва рушди босуботи иҷтимоию иқтисодии кишвари биҳиштосоямон ҷовидона парафшонӣ менамояд. Таҷлили Рӯзи Парчам нишони эҳтироми хоса ба анъанаҳои неки аҷдоди сарбаланд ва таҷассуми мақсаду мароми мо дар роҳи эъмори давлати демократию ҳуқуқбунёд аст.

Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон рамзи кишвари озоду соҳибистиқлол, демокративу ҳуқуқбунёди миллати тоҷик буда, нишонаи олии тамаддунофарӣ, созандагӣ ва муборизаи халқи шарифи тоҷик дар роҳи озоду истиқлолхоҳӣ мебошад. Дар ин маврид Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намудаанд, ки: «Ҷашни Рӯзи Парчам-эҳтиром ба рӯҳи қаҳрамонони миллат, яъне ба онҳое, ки дар тӯли таърих барои ному нанг ва марзу буми халқи тоҷик ҷоннисориҳо намуда, забон, фарҳанг ва ҳаққи давлатдории ин миллати куҳанбунёдро то ба замони мо расонидаанд. Яъне ин эҳтиром ба рӯҳу равони Коваи оҳангару Куруши Кабир, Шераку Деваштич, Исмоили Сомониву Темурмалик, Рӯдакиву Фирдавсӣ ва садҳову ҳазорон абармардони гузаштаи мост».

Аз ин сабаб, Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар баробари Конститутсия, Нишон ва Суруди миллӣ рамзи муқаддаси давлат ва нишонаи соҳибихтиёрии давлату миллат дониста шуда, дар мақоми худ равшангари таърих, сарнавишти миллату давлат, инъикосгари фарҳангу тамаддун ва орзуву ормони мардум маҳсуб меёбад.

Мавриди зикр аст, ки рамзи давлати навбунёду соҳибихтиёри миллати тоҷик - Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар давраи ҳассоси таърихӣ зимни баргузории Иҷлосияи тақдирсози 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соли 1992 қабул гардида, он мояи ифтихор ва сарфарозии мардуми сарбаланди миллати тоҷик мебошад.

Парчам ва парчамдорӣ дар таърихи давлатдории халқи тоҷик таърихи дерина дошта, дар маъхазҳои таърихӣ ҳодисаҳои пурифтихори миллӣ дарҷ гардидааст. Тибқи сарчашмаҳои таърихӣ ин суннат асоси ҳастӣ ва пешбурди умури давлатдории гузаштагони пурифтихори моро ташкил дода, намунаи олии он Дирафши Ковиёнӣ баҳисоб меравад, ки аз аҳди қадим то поёни давлатдории Сосониён мавриди истифода қарор дошт.

Тавре ки Президенти маҳбуби кишварамон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон иброз доштанд: «Ҳар як фард бояд ифтихор дошта бошад, ки Парчами давлатии мо дар арсаи ҷаҳонӣ баробар бо парчами халқҳои мухталифи дунё дар пештоқи ташкилоту созмонҳои бонуфузи ҷаҳон парафшонӣ мекунад ва ба оламиён аз мавҷудияти миллати соҳибтамаддуни тоҷик ва узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳон, яъне Тоҷикистони соҳибистиқлол паём мерасонад».

Мо ҳамагон хуб медонем ва дарк ҳам кардаем, ки кори давлатдорӣ, роҳбарӣ намудан ба давлату миллат, муаррифии он дар арсаи байналмилалӣ, таъмини сулҳу суботи бемайлон ва зиндагии арзандаю шоистаи мардум кори саҳл ва осон нест. Бо вуҷуди ин ва новобаста ба душвориҳои замони пурпечутоби муосир Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пайваста ба таълим ва тарбияи насли наврас, ба камол расидани ҷавонони соҳибмаърифату ватандӯст таваҷҷуҳи хоса зоҳир менамоянд. Эълон намудани озмунҳои ҷумҳуриявии “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст”, ““Тоҷикон” дар оинаи таърихи миллат”, “Илм-фурӯғи маърифат” ва эълон гардидани солҳои 2020-2040 “Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф” шаҳодати гуфтаҳои болост!

Имрўз халқи Тоҷикистон маҳз тавассути сиёсати хирадмандона ва заҳматҳои шабонарӯзию фидокориҳои Пешвои муаззами миллат зери парчами сулҳу ваҳдат сарҷамъ омада, бо заҳмати аҳлонаву бунёдкорона аз як гиребон сар бароварда, дар раванди рушди устувори созандагиву бунёдкорӣ саҳми хешро мегузоранд. Парчами миллии мо дар радифи Конститутсия, Суруди миллӣ, Нишони давлатӣ аз ҷумлаи рамзҳо ва муқаддасоти асосии давлатӣ маҳсуб ёфта, рангҳои он рамзҳои ба худ хосро доранд. Аз ҷумла, ранги сурх– ин рамзи мубориза ва ҷоннисориҳои халқ дар роҳи озодӣ ва истиқлол, ранги сафед – рамзи покӣ, озодагӣ, роҳи сафед ва бахту иқболи нек, ранги сабз – рамзи ҳаёт, сарсабзиву хуррамӣ, созандагиву бунёдкорӣ мебошад. Дар парчам инчунин тасвири тоҷ ва ҳафт ситора ҷой дода шудааст, ки тоҷ – рамзи шукӯҳу шаҳомат, рамзи давлат, соҳибдавлатӣ ва истиқлолият аст. Рамзҳои давлатӣ шиносномаи соҳибистиқлолии мамлакат буда, тавассути онҳо давлати моро тамоми ҷаҳон мешиносад. Бо эҳсосоти баланд муносибат намудан ба рамзҳои давлатӣ ифодаи муҳаббату садоқат ба Ватан аст.

Ҳар шаҳрванде, ки дар дилу дидааш меҳри Ватан ҷой дорад, парафшонии парчами миллӣ ба ӯ эҳсоси гуворои худшиносию арҷгузориро ба арзишҳои олии ватандорӣ мебахшад. Борҳо шоҳид гардидаем, ки ҳангоми боло бардоштани Парчами миллӣ ба ифтихори ғолибият дар мусобиқаҳои варзишии байналмилалӣ аз чашмони варзишгарони ғолиб ашки шодӣ мерезад.

Қобили тазаккур аст, ки истифодаи рамзҳои давлатӣ дар тарбияи насли наврас ва ҷавонони кишвар аҳамияти муҳим дорад, зеро дар ҷараёни тарбия моҳияти рамзҳои давлатӣ фаҳмонида шуда, бо ин роҳ ифтихори ватандории онҳо боло бардошта мешавад.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенит Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бар ин мазмун қайд кардаанд, ки «Бо гузашти қариб се даҳсола ин рамзи миллӣ ба мазҳари меҳанпарастӣ табдил ёфта, мардум ва махсусан, наврасону ҷавононро дар атрофи худ муттаҳид менамояд, ҳисси ватандӯстиашонро бештар мегардонад, умед ба ояндаи некро дар қалбашон қавӣ сохта, дар замири ҳар фарди миллат ҳисси эҳтиром ба истиқлолу озодии Тоҷикистони азизро тақвият мебахшад».

Дар ин замина, 12 октябри соли 2016 вакилони Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба лоиҳаи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи рамзҳои давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» тағйиру иловаҳо ворид намуданд. Тибқи ин тағйирот, Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки яке аз рамзҳои давлатӣ ба ҳисоб меравад, дар биноҳои маъмурию иҷтимоӣ, маишӣ, корхонаҳо ва манзилҳои шаҳрвандон бо ифтихор партавафшонӣ мекунад. Яъне, дар паи ин тағйирот маконҳои истифодаи Парчами давлатӣ дар кишвар васеъ гардонида шуд, ки ин ба ташаккули худшиносии миллӣ ва ифтихор аз сарзамину бостонию давлати соҳибистиқлоли тоҷикон мусоидат менамояд.

Оре, Парчами давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон ҳамчун рамзи бахту саодат, сарсабзию хуррамӣ ва сарбаландии миллату давлати тоҷикон ҳадафҳои созандаи моро дар баландтарин қасру минбарҳои минтақавию байналмилалӣ ҷилвагар менамояд, ки ин боиси сарбаландию сарфарозиҳои мо-ҳар фарди тоҷику тоҷикистонӣ мебошад.

Назарзода Маҳмуд Мирзо,

директори Коллеҷи техникию омӯзгории ноҳияи Рӯдакӣ,

номзади илмҳои филология

Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун рамзи давлатдорӣ ва соҳибистиқлоли миллӣ заминаҳои таърихии шаклгирӣ ва қабулро бо дарназардошти сохти низоми идоракунии давлат доро мебошад. Бо дарназардошти заминаҳои таърихии рушди давлатдорӣ ва бунёди давлати соҳибихтиёру демократӣ ва ҳуқуқбунёду дунявии Тоҷикистони соҳибистиқлол шаклгирии Парчами давлатӣ марҳилаҳои зеринро дар бар мегирад.

Парчами миллӣ симои Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад. Мо бо ин парчам ифтихор дорем ва бошад, ки ин парчам то абад пойдор бимонад.

Ифтихор аз парчам аз миллати куҳанбунёд будани мо гувоҳӣ дода, ҳамчун рамзи истиқлолу озодии миллати соҳибтамаддуну соҳибмаърифат аст. Пас, пос доштани Парчами давлатӣ ин эҳёи хотираи таърихӣ ва нишони соҳибдавлатию мустақилияти миллати тоҷик аст. Омӯзиш ва шинохти Парчами миллӣ – ин василаи пайдо намудани андешаву ҳувият ва устувории пояҳои давлати миллӣ аст.

Парчами давлатии Тоҷикистон рамзи истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, дӯстиву бародарии ҳамаи миллатҳои он ба шумор меравад. Ин рамзи давлатӣ шаҳрвандонро ба зиндагии ором, сулҳу осоиш ва талош ба хотири ҳаёти арзанда, рушду инкишофи ҳаматарафа ва соҳибихтиёрию соҳибдавлатӣ раҳнамоӣ менамояд.

Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун муқаддасоти миллӣ ва рамзи давлатӣ дар тамоми чорабиниҳои расмӣ, мусобиқаҳо, маҷлисҳои тантанавӣ, мулоқоту вохӯриҳои сатҳи давлатӣ ва байналмилалӣ, дар қароргоҳҳои ҳукуматӣ, мақомоти давлатӣ ва ғайра гузошта мешаванд. Имрӯз тасвири Парчами давлатӣ дар пули миллӣ, коғазҳои қиматнок, ифтихорномаю шаҳодатнома, гувоҳномаю шиносномаҳо, ордену медалҳо, нишонҳои сарисинагӣ ва дигар ашёи арзишманд инъикос ёфтааст ва хурду бузурги кишвар аз он ифтихор доранд.

Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон таҷассумгари даврони соҳибистиқлолӣ, ҳувияти миллӣ, арҷгузорӣ ба арзишҳои миллӣ ва таъриху тамаддуни ғановатманд ва пурифтихори миллат маҳсуб гардида, заминаҳои ҳуқуқии худро дорад. Ин рамзи давлатдорӣ дар сатҳи санадҳои қонунгузорӣ мустаҳкам карда шуда, гиромидошту ҳифзи он ва ҳамеша парафшон нигоҳ доштани он вазифаи муҳими шаҳрвандии мо сокинони Тоҷикистони соҳибистиқлол мебошад.

Парчам рамзи давлатдорӣ ва ҳувияти миллӣ буда, боиси ифтихор ва сарфарозии бузург аст, ки ҳамасола 24 ноябр ҳамчун Рӯзи Парчами давлатӣ дар саросари кишвари маҳбубамон Тоҷикистони соҳибистиқлол дар фазои сулҳу субот, оромиву осоиштагӣ, сарҷамъиву муттаҳидӣ ва Ваҳдати миллӣ бо шукуҳу шаҳомати хосса таҷлил карда мешавад.

Маҳз дар фазои сулҳу субот, оромиву осоиштагӣ, сарҷамъиву муттаҳидӣ ва Ваҳдати миллӣ зери парафшонии Парчами давлатӣ дар кишвари азизу маҳбуби мо Тоҷикистони соҳибистиқлоли даҳҳо иншооти бузурги аср ва ҳазорҳо иншооти муҳимми истеҳсоливу иҷтимоӣ ва маишӣ бунёд гардиданд, ки ҳамаи онҳо аз самараи заҳмату меҳнат ва талошҳои шабонарӯзии Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дарак медиҳанд.

Бояд тазаккур дод, ки ҳанӯз аз давраҳои қадим парчам барои мардуми куҳанбунёди тоҷик ҳамчун рамзи давлатдорӣ, ватандорӣ, доштани ҳувияти миллӣ, ифтихору шараф ва нангу номуси ҳар як миллату давлат ба шумор рафта, барои нигоҳ доштан ва то ба имрӯз ба мерос гузоштани ин рамзи давлатӣ садҳо фарзандони сарсупурдаи ватан ҷонисорӣ намудаанд, ки ин ин рамз то ба имрӯз боқӣ монад ва барои насли минбаъда хизмат намояд.

Боиси ифтихори ҳар яки мост, ки имрӯз дар қатори дигар кишварҳои аъзои Созмони Милали Муттаҳид Парчами Тоҷикистони соҳибистиқлол дар назди бинои ин созмони бонуфузи байналмилалӣ парафшон гардидааст, ки ин аз соҳибихтиёриву соҳибистиқлолии кишвари азизи мо Тоҷикистон дарак медиҳад.

Мо шаҳрвандон бо рисолат ва масъулияти баланди шаҳрвандӣ вазифадорем, ки Парчами миллии худро ҳифз намоем, эҳтироми онро ҳамчун нишонаи давлатдории миллӣ, истиқлолу озодӣ ва арзиши баланди миллӣ ба ҷо орем.

Бобоҷон АБДУКАРИМЗОДА,

директори Литсейи касбии алоқаи шаҳри Душанбе

Ҳамасола мардуми сарбаланди Тоҷикистон санаи 24 ноябр дар фазои дӯстӣ ва суботу ҳамбастагӣ Рӯзи парчами миллиро ҷашн мегиранд, ки он бо як шукуҳу шаҳомати хоса таҷлил мегардад. Парчамдорӣ дар мо таърихи тӯлонӣ дошта, ҳанӯз аз давраҳои қадим дар рӯйи парчами мо рангу рамзҳои мухталиф тасвир карда мешуданд, ки онҳо ифодагари миллати муборизу тавоно ва худогоҳу худшинос будани тоҷикон аст.

Ниёгони мо ба маънии парчам бештар аз калимаи дирафш ё дирафши ковиёнӣ истифода мебурданд. Ливои Коваи оҳангар нишони возеҳи матонату ҷасорат ва ҷоннисориҳои халқи тоҷик арзёбӣ мегардад. Тоҷикон тули ҳазорсолаҳо зери ливои хеш саф кашида, Ватану миллат, номусу озодӣ, забону фарҳанг ва марзу буми аҷдодиро ҳимоя карданд. Дирафши ковиёнӣ парчами давлати шоҳони қадими эронинажод аз Пешдодиён то Сосониён буд. Бархе муаррихон нахустин парчами миллии мо, дирафши ковиёнро марбут ба парчами чармии Коваи оҳангар донистанд, ки ба он Кова бар зидди беадолатиҳои Заҳҳоки морон бархост ва пешдомани парчами оҳангарии худро ба найза овехта парчами муборизае бар бедодгариҳо қарор дод, ки аз ҳамон давра парчами мо пайдо шуд.

Ҳангоми ҳафриёти бостоншиносӣ дар яке мавзеиъҳои ҳудуди Ҳахоманишиён як бозёфти сангӣ пайдо гардид, ки чор тарафаш сӯрох дошт ва дар маркази ҳамин бозёфт як уқоби болкушода тасвир шуда буд, ки ин уқоби болкушода бешубҳа дар парчами даврони Куруши Кабир буд ва баъди марги Куруши Кабир ҳам ин парчам аз ҷониби шаҳаншоҳони дигари Ҳахоманишиён истифода мешуданд. Дар замони Куруши Кабир тасвири уқоб дар парчам нишонаи қудрату тавоноӣ шинохта мешуд ва ҳанӯз аз он замонаҳо парчам рамзи як давлати неруманду устувор ба ҳисоб мерафт. Баъдан дар бораи парчами Суғдиён ва Бохтариён дар деворнигораҳои Панҷакент ва Балчиқтеппа дида мешавад, ки ин парчамҳо низ аз матои сурх буданд.

Моҳи феврали соли 1929 байрақи расмии Ҷумҳурии Мухтори Шӯравии Сотсиалистии Тоҷикистон қабул гашт, ки аз матои сурх иборат буда, дар қисмати болоии он нишони давлатии Тоҷикистон гузошта шуда буд. Дар солҳои 1924-1929 парчами Тоҷикистон саросар сурх буд, танҳо дар канори чапи он акси доси тоҷикиву болға, ситора, пахта ва навиштаҷоти нав бо хатти форсӣ пролетарҳои ҳамаи ҷаҳон ба ҳам оед ҷой гирифт.

Моҳи феврали соли 1931, ки Тоҷикистон соли дуюм ҳамчун Ҷумҳурии Шӯравӣ арзи вуҷуд дошт, бори дигар ба парчами Тоҷикистон дигаргунӣ ворид карда шуд, ки ин дигаргунӣ дар нишони давлатӣ буд, ки дар байни нишони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ситора пайдо шуд, ки дар дохили ситора осмони соф, офтоб, куҳҳои сарбафалаккашидаи Тоҷикистон ва дар атрофи он аввалин маротиба мисли имрӯз аз ду тараф хушаҳои гандум ва пахта, навиштаҷоти Ҷумҳурии Шӯравии Сотсиалистии Тоҷикистон бо хатти арабиасос ва бо забони русӣ дар он дарҷ гардида буд.

            Охирон парчаме, ки дар даврони Ҳокимияти Шӯравӣ соли 1953 қабул карда шуда буд, академик Бобоҷон Ғафуров рассоми парчами Тоҷикистонро ба ҳузур пазируфта пешниҳод карданд, ки ранги сабз, ранги сафед ва ранги сурх, ки дар фарҳанги тоҷикон ҷой дорад ва хуб мешуд, ки аз ин рангҳо дар парчам истифода бурда шавад. Ҳамин буд, ки ин парчам соли 1953 қабул карда шуд ва ин се ранг дар ин парчам дида мешуд, ин даъфа сохтораш нисбатан содда буда аз боло ва поён ранги сурх ва дар мобайн ду хатти нисбатан борики сафеду сабз дошт. Дар гӯшаи чап аз боло досу болға ва ситорача ҷойи худро ҳифз намуданд. Ин парчам то соли 1992 арзи ҳастӣ кард.

Ҷумҳурии Тоҷикистон баъди ба даст овардани истиқлоли давлатӣ дар қатори масъалаҳои дигаре, ки тақдири минбаъдаи миллати тоҷикро ҳал мекарданд, ба зарурияти таҳия ва қабули рамзҳои давлатӣ аз он ҷумла парчам, таваҷҷуҳи махсус зоҳир намуда, дар Иҷлосияи шонздаҳуми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар қасри таърихии Арбоб, 24 ноябри соли 1992 парчами Ҷумҳурии соҳибистиқлоли Тоҷикистон қабул гардид, ки он аз рангҳои сурх сафед ва сабз иборат буда, қисмати мобайнии сафеди он аз қисматҳои сурх ва сабз паҳнотар аст ва дар қисмати сафедии парчам ҳафт ситора ва тоҷ акс ёфтааст, ки мо имрӯз ин парчамро парчами расмии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ҳамчун рамзи соҳибистиқлолии Тоҷикистон эҳтиром менамоем ва арҷгузорӣ мекунем.

24 ноябри соли 1992 Ҷумҳурии Тоҷикистон расман соҳиби аввалин рамз-парчами давлатӣ гардид. Бо ҳамин дар таърихи навини парчамдории тоҷикон саҳифаи тозае боз гардид .

Пас аз муайян кардани шакли парчами давлатӣ бо дарназардошти эҳтирому ҳифз, хоса тарзи дуруст истифода бурдан ва барафрохтани он дар мамлакат соли 2007 Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи рамзҳои давлатӣ ” ба тасвиб расид, ки боби дуюми қонуни мазкур парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ном гирифтааст. Ва муқаррароти он пурра ба парчами давлатӣ бахшида шудааст. Дар ҷаҳони муосир ҳар як давлати мустақилу соҳибихтиёр нахуст тавассути парчами худ муаррифӣ мегардад.

Қадршиносӣ нисбат ба парчами давлатӣ, арҷгузориву ифтихор аз давлат, гузаштаи худ ва ғамхорӣ ба фардо буда, он яке аз омилҳои муҳими худшиносӣ ба ҳисоб меравад. Бо дидани парчам ифтихори ватандорӣ ва эҳсоси масъулияти ҳар як шаҳрванд дар назди халқу миллати хеш боло мегардад. Парчами Ҷумҳурии Тоҷикистон рамзи ҳаёти осоишта, ваҳдати миллӣ, шукуфоии кишвар, истиқлоли комил ва умед ба фардои дурахшон мебошад. Парчам нишона ва таҷассумкунадаи расму оинҳои деринаи давлатдории миллӣ, баёнгари мақсаду мароми сокинони мамлакат буда, ба онҳо дар роҳи бунёди ояндаи дурахшон қувваю неруи созанда мебахшад.

Дар гузашта ва то кунун дар парчами ҳар давлат нишонаҳои муҳиму арзишманди фарҳанги ҳар миллат ва роҳи таърихии тайкардаи ӯ ва аломатҳои истиқлоли давлатӣ таҷассум мешавад.

Соли 2009 бо ибтикори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон 24 ноябр

рӯзи парчами давлатӣ эълон гардид. Ва ҳамасола ин рӯз ҳамчун рӯзи парчами давлатӣ бо шукуҳу тантана ҷашн гирифта мешавад. Ин рӯз далели ифтихору эҳтироми мо ба рамзҳои давлатӣ ва муқаддасоти миллӣ мебошад. Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳастии давлат, ифтихори миллат, истиқлолият, ғурури миллӣ ва номусу ори ватандории халқи бостонии Тоҷикистонро ифода мекунад. Парчами миллӣ нишоне аз таърихи чандинҳазорсолаи халқи тоҷик буда, яке аз рамзҳои муқаддаси давлати соҳибистиқлоламон ба ҳисоб меравад.

         Ба ифтихори 20-солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар паҳлӯи қасри миллат парчами давлатӣ дар пояи баландиаш 165 метр барафрохта шуда, паҳноии матои он 30 метр ва дарозиаш 60 метр аст, ки ба китоби "Рекордҳои Гиннес" дохил гардидааст. Аз ин рӯ эҳтиром ва арҷ гузоштан ба парчам маънои эҳтирому арҷгузорӣ ба давлату миллат ва ватани азизу маҳбуб мебошад. Парчам ҳамчун рамзи давлатдорӣ ба ифтихори дастоварду пирӯзиҳои фарзандони фарзонаи миллати тоҷик дар майдонҳои варзишӣ дар баробари садо додани Суруди миллӣ баланд мешавад. Барафрохта шудани он дар замири ҳар як фарди ватандӯсту хештаншинос эҳсоси пирӯзиву садоқатмандӣ ва эҳтиром ба муқаддасоти миллиро бедор мекунад.

Боиси ифтихору сарфарозист, ки имрӯз дар пешгоҳи бинои Созмони Миллали Муттаҳид ва дигар созмонҳои бонуфузи ҷаҳонӣ парчами Тоҷикистон парафшонӣ мекунад.

Парчами давлатии мо баёнгари мавҷудияти миллати соҳибдавлати тоҷик, иттиҳоду сарҷамъии он мебошад. Рангҳои парчам бошад баёнгари муборизаву ҷоннисориҳои халқи тоҷик барои озодиву истиқлол, бахту саодати абадӣ ва сарсабзиву шукуфоии ҳамешагии кишвари ҳамешабаҳори мо мебошад. Тасвири тоҷ ва ҳафт ахтар дар болои парчам ишора ба решаҳои таърихии давлатдории тоҷикони соҳибистиқлол мебошад.

Имрӯз моро мебояд, ки аз парчами миллии худ ифтихор дошта бошем, эҳтироми онро ҳамчун нишони давлатдории миллӣ, озодӣ ва истиқлолияти Ватан, чун сарвати гаронбаҳои умумимиллӣ ба ҷо орем, зеро ба рамзҳои давлатӣ эҳтиром гузоштан вазифаи муқаддаси ҳар як фарди ҷомеа мебошад. Эҳтиром ва арҷ гузоштан ба муқаддасоти миллӣ аз ҷумла ба парчами давлатӣ, арҷ гузоштан ба тамоми арзишҳои дирӯзу имрӯз ва фардои миллат мебошад.

Худо кунад, ки ба бахти мо мардуми Тоҷикистон дар зери сиёсати пешгирифтаи хирадмандона ва оқилонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, дар фазои сулҳу субот, тинҷию оромӣ, ваҳдати миллӣ ва созандагию бунёдкорӣ парчами Тоҷикистони соҳибистиқлол ҳамеша парафшон бошад.

Умедҷон КЕНҶАЕВ,

сармутахассиси раёсати таҳсилоти ибтидоии касбии

Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии

назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Бахшида ба Рӯзи парчам дар Муассисаи давлатии таълимии “Коллеҷи тарбияи ҷисмонии Тоҷикистон” чорабинии идона баргузор гардид.

Дар чорабинӣ Тиловатулло Шарипов, сардори шуъбаи таълим, Меҳринисо Давлатова, мудири кафедраи фанҳои гуманитарӣ, табиӣ-риёзӣ, Раъно Гулова, сардори шуъбаи кадрҳо, бойгонӣ ва корҳои махсус, Гулдастаи Туйчибой, сардори бахши идоракунии сифати таҳсилот ва дигар устодони муассиса суханронӣ намуданд.

Таъкид шуд, ки арҷ гузоштан ба муқаддасоти миллӣ ва рамзҳои давлатӣ, аз ҷумла Парчами миллӣ ҷузъи ҷудонашавандаи масъулияти шаҳрвандии ҳар фарди бедордили ҷомеа маҳсуб ёфта, Парчами миллӣ баёнгари ҳастии давлати соҳибистиқлол, рамзи иттиҳоду сарҷамъии мардуми мамлакат ва илҳомбахши кору пайкори фарзандони содиқу вафодори Ватан ба хотири пойдории дастовардҳои истиқлолият ва таҳкими пояҳои давлатдории миллӣ мебошад.

“Анъанаи парчамдории халқи мо таърихи чандинҳазорсола дошта, аҷдодони шарафманди мо ҳамчун посдорони фарҳангу тамаддуни куҳан роҳи тӯлонии парчамдориро тай намудаанд. Дар ин замина, метавон аз таърихи пурифтихори парчамдории Бохтар, Суғду Хатлон ва дигар давлатҳои қадимаи тоҷикон, бахусус парчами Коваи Оҳангар ёдовар шуд, ки гувоҳи ҳуввияти миллӣ ва сарбаландии гузаштагони мо мебошанд”, - қайд гардид дар чорабинӣ.

Ҳамоиш бо шеърхонии донишҷӯён дар васфи ватан, модар, Тоҷикистон, парчам ва дигар муқаддасоти миллӣ хотима ёфт.

Имрӯз дар Коллеҷи тиббии шаҳри Бохтар дар якҷоягӣ бо Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, дар толори маҷлисгоҳи муассиса ҳамоиши амалӣ-назариявии бошукӯҳ таҳти унвони "Парчамат бодо парафшон, Тоҷикистони азиз!" баргузор гардид. Ин чорабинии муҳим бо ҳузури намояндагони сатҳи ҷумҳуриявӣ ва вилоятӣ, устодон, донишҷӯён, шаҳрвандони фаъол, варзишгарон ва хизматчиёни ҳарбӣ доир шуд.

Чорабинӣ бо садо додани Суруди миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон оғоз ёфт, ки фазои рӯҳбаланд ва ватандӯстиро дар толор эҳсоснамо кард. Сипас, Иброҳимзода Амир Мудин, сардори Раёсати тарбияи ватандӯстии Дастгоҳи марказии Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиш, суханронӣ намуд. Ӯ дар суханронии худ аҳамияти Парчами миллӣ ҳамчун рамзи истиқлолият, ваҳдат ва иттиҳоди миллӣ таъкид карда, саҳми ҷавононро дар ҳифзи арзишҳои миллӣ ва таҳкими асосҳои давлати ҳуқуқбунёд муҳим хонд.

Директори Коллеҷи тиббии шаҳри Бохтар, номзади илмҳои тиб, Одилзода Исмоил Ёкубҷон, пас аз суханронии меҳмон, ҳозиринро бо Рӯзи Парчами давлатӣ шодбош гуфта, аз нақши ҷавонон дар ободонии Ватан ёдовар шуданд. Таъкид карда шуд, ки муҳаббат ба Парчам ва арзишҳои миллӣ омили асосии худшиносӣ ва ватандӯстии ҷавонон мебошад.

Дар идомаи ҳамоиш донишҷӯён низ бо маърӯзаҳои илмӣ ва баромадҳои худ саҳми фаъолона гузоштанд. Баррасии масъалаҳои мубрами марбут ба пешгирии шомилшавии ҷавонон ба гурӯҳҳои ифротӣ ва террористӣ як нуқтаи марказии баромадҳо буд. Маърӯзачиён дар бораи роҳҳои пешгирии таҳдидҳои иҷтимоӣ, нақши маориф ва фарҳанг дар бедор намудани худшиносии ҷавонон сухан гуфтанд.

Сипас, Файзов Наврӯз Исоевич, директори КВД "Маркази ташаккули шахсият ва рушди сиёсии ҷавонон" ва Қурбонзода Тоҷиддин, муовини сардори Раёсати кор бо ҷавонон ва варзиши вилояти Хатлон, дар баромадҳои худ аз дастовардҳои ҷавонони Тоҷикистон ва нақши сиёсати давлатии ҷавонон дар рушди шахсият ёдовар шуданд.

Дар хотима, ба як қатор шаҳрвандони фаъол, варзишгарон ва донишҷӯён барои саҳми назарраси онҳо дар тарбияи ватандӯстӣ ва иштироки фаъолона дар чорабиниҳо ифтихорномаҳо супорида шуд.

Имрӯзҳо бо мақсади арҷгузорӣ ба анъанаҳои миллӣ, дар рӯҳияи ватандӯстиву худшиносии миллӣ тарбия намудани хонандагону донишҷуён, баланд бардоштани ҳисси зебоипарастии онҳо ва тарғиби ахлоқи либоспӯшӣ дар пойтахти мамлакат пӯшидани атлас, адрас, чакан, алоча ва дигар либосҳои миллӣ роҳандозӣ карда шуда истодааст.

Таҳти сарпарастии Директори Коллеҷиитиббии ҷумҳуриявӣ Ашуриён Шаҳло зери унвони «ТОҶИКОНА МЕПӮШЕМ» бо иштироки донишҷӯдухтарон ва кормандрн аксияи тарғиботию ташвиқотӣ роҳандозӣ карда шуд.

Дар ин рӯз, бонувони Коллеҷ оид ба таърихи либоси миллии тоҷикона ва тарзи пушидани он суҳбатҳо гузаронида, ҳамагонро ба он даъват намуданд, ки бояд ба либоси миллӣ афзалият диҳанд ва дар тарғибу ташвиқи он саҳми худро гузоранд.

Мавриди зикр аст, ки либоси миллӣ як рукни фарҳанги миллӣ ба ҳисоб рафта, ёдгоре аз гузаштагон аст, ки дар тӯли қарнҳо тароваташро гӯм накардааст. Солҳои охир таваҷҷуҳи роҳбарияти мамлакат ба эҳёи ҳунарҳои мардумӣ, ташвиқу тарғиби либоси миллӣ зиёд гардидааст. Зан ва модари тоҷик дар ҳама давру замон посдори оину анъанаҳои муқаддаси миллат маҳсуб гашта, яке аз нишонаҳои асосии фарҳангу тамаддуни миллатҳои мухталифи дунё либоси миллии онҳост. Вақте, ки сухан аз либоси миллӣ меравад, ҳатман пеши назар симои занон бо сару либоси миллӣ пеши назар меояд, чаро ки занро олиҳаи ҳусн мегӯянд.

Раоҳбарияти Коллеҷ тасмим гирифтааст, ки дар муаррифии либосҳои шинаму зебои миллӣ, тибқи талаботҳои Дастурамали либосҳои тавсиявӣ саҳмгузорӣ намояд.

Санаи 19 – ноябри соли равон вохӯрии директори Муассисаи давлатии таълимии Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ н.и.т. Ашуриён Ш.С. бо намояндагони ташкилоти умумиҷаҳонии тандурустӣ оид ба иқтидори офиятӣ дар низоми тандурустӣ баргузор гардид.

Намояндагон Ширин Киани – роҳбари барномаҳои тавонбахшии Созмони ҷаҳонии тандурустӣ дар минтақаи Аврупо, Кирстен Лентс –аз барномаҳои тавонбахшии USAID Washington, Мишель – роҳбари ташкилоти “Momentum wheels for humanity”, Марша – духтури физиотерапевт, Сафо Қаландаров – мутахассиси миллӣ оид ба масъалаҳои тавонбахшӣ, Андреа Пупулин - мутахассиси техникӣ оид ба воситаҳои ёрирасон ва Чудит Спрункен ҷиҳати ба роҳ мондани ҳамкориҳои дуҷониба ба муассисаи таълимӣ ташриф оварданд.

Дар нишаст масъалаҳои рушди ихтисоси физиотерапия мавриди баррасӣ қарор дода шуда, ҷонибҳо пешниҳодҳои ҳамдигарро хуб пазируфта иброз доштанд, ки ин ҳамкориҳо ба нафъи ҳарду ҷониб буда, боиси рушди самти таълими ихтисоси физиотерапия мегардад.

Ҳамчунин ҷонибҳо аз сатҳи ҳамкориҳои ҷойдошта изҳори қаноатмандӣ намуда, иброз доштанд, ки минбаъд низ барои рушди ҳамкориҳо аз тамоми имкониятҳо васеъ истифода хоҳанд бурд.

Роҳбарияти МДТ Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ сиёсати дарҳои кушодро роҳандозӣ намуда, талош меварзад бо ташкилоту муассисаҳои тиббии бурунмарзӣ, ҷиҳати беҳбуд бахшидан ба сатҳу сифати таълим ҳамкориҳоро ба роҳ монад.

Баъди ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ, Тоҷикистон дучори вазъияти муракаби сиёсӣ ва ҷанги шаҳрвандии таҳмилӣ гардид. Дар он шабу рӯз ба Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун субъекти комилҳуқуқи байналмилалӣ ва тамомияти арзии он хатари аз байн рафтан ва ба миллати тоҷик хатари парокандагӣ таҳдид мекард. Дар вазъияти ҳассос ва хатарноки ба миён омада, зарурати ба майдон омадани шахсияте буд, ки ба муттаҳид кардани ниҳодҳои ҷомеаи шаҳрвандӣ, ҳизбҳои сиёсӣ, иттифоқҳои эҷодӣ, ақаллиятҳои миллӣ, созмонҳои динӣ ва дигар иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ, боазму иродаи қавӣ амал намояд.

Маҳз, Иҷлосияи ХVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон шароит фароҳам овард, ки муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун роҳбари аввали ватани азизамон ба майдони сиёсат ворид гардаду миллатро аз парокандагӣ, ватанро аз порча-порчашавӣ эмин нигаҳ дораду дар муддати кӯтоҳи таърихӣ онро ба кишвари пешрафтаву ободу озод табдил диҳад.

Суханҳои аввалини Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар он лаҳзаҳо чунин буданд: «Ман кори худро аз сулҳ оғоз хоҳам кард. Ман тарафдори давлати демократии ҳуқуқбунёд мебошам. Мо бояд ҳама ёру бародар бошем, то ки вазъро ором намоем. Ҳарчӣ аз дастам меояд, дар ин роҳ талош хоҳам кард».

Новобаста аз ҳама гуна таҳдидҳо, санаи 6 ноябри соли 1994 интихоботи Президент дар ҷумҳурӣ баргузор гардид, ки халқи Тоҷикистон якдилона ба ҷонибдории Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон овоз доданд. Санаи 16 ноябри соли 1994 Президенти интихобнамудаи халқ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бори нахуст ҳамчун Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон савганд ёд намуда, ба фаъолияти корӣ шуруъ намуданд ва то имрӯз ба савганди худ содиқ буда, ба ватану миллат ҷонфидокорона хизмат намуда истодааст.

Аз он лаҳзаҳо то имрўз, санаи 16 ноябр, ҳамчун санаи таърихӣ-сиёсӣ дар саросари кишвари азизамон Тоҷикистон дар фазои идона ҷашн гирифта мешавад. Имрӯз шукргузорӣ аз он кардан лозим аст, ки дар ватани азизамон сулҳу суботи комил ҳукмфармо буда, Тоҷикистон аз ҳама лиҳоз босуръат рушд карда истодааст.

Хотирнишон бояд кард, ки хизматҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун Пешво, илҳомбахши зафару комёбиҳо дар таърихи навини халқи тоҷик, дар ташаккул ва рушди давлатдории миллӣ ва бақои имрӯзу ояндаи Тоҷикистон, дар эҳё намудани арзишҳои волои фарҳанги гузаштагонамон ва барои дар сатҳи ҷаҳонӣ муаррифӣ намудани миллати тоҷик, дар саҳифаҳои таърих бо ҳарфҳои тиллоӣ сабт хоҳанд шуд.

Воқеан имрӯз миллати тоҷик зери сиёсати хирадмандони Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба суи фардои нек дилпуронаву устуворона қадам ниҳода истодааст. Бо такя ба ин, ифтихор аз он менамоем, ки Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун сиёсатмадори хирадманд дар ҳали проблемаҳои глобалии ҷаҳонӣ низ, нақши калидӣ дорад.

Меҳрулло НУРУЛЛОЗОДА,

сардори Коллеҷи милитсияи

ВКД Ҷумҳурии Тоҷкистон (бо

қароргоҳ дар шаҳри Кӯлоб),

подполковники милитсия