Ба бахти миллати тоҷик дар давраи басо хатарзои солҳои 90-уми асри ХХ ҷавонмарде адолатхоҳу раиятпарвар Эмомалӣ Раҳмон Сарвари давлати Тоҷикистон интихоб гардиданд. Пешвои миллати мо аз ҷумлаи дурахшонтарин чеҳраҳоеанд, ки Тоҷикистонро бо тамоми сармояҳои фарҳангӣ ва тавонмандиҳо дар бунёди давлати миллии демократӣ ба сӯи қуллаҳои мурод раҳнамоӣ сохтанд.

Яке аз ормонҳои Президенти муҳтарами Тоҷикистон бунёди иншооти аср – Неругоҳи барқию обии «Роғун» аст. Тавре ки Сарвари давлат борҳо таъкид доштаанд: «Бо бунёди «Роғун» - мо имрӯзу фардои ободи Тоҷикистони азизамон ва зиндагии пурсаодати фарзандону набераҳоямонро месозем».

Бояд гуфт, ки баъди қатъ гаштани ин сохтмон, солҳо пас бо ташаббусу ибтикори Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба эҳёву эъмори иншооти солҳо хобидаву валангоргаштаи НБО «Роғун» ҳусни оғоз бахшиданд, ки ин рухдод дар лавҳи таърих бо хатти заррин ҳаккокӣ шудааст.

26-уми сентябри соли 2005 Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро бунёдгузорони НБО «Роғун» бо нону намак пешвоз гирифтанд. Пас аз ифтитоҳи расмии корҳо, Сарвари давлат ба таъкид гуфтанд, ки рӯзи 26-уми сентябрро фаромӯш набояд кард, зеро он муборак асту барои тамоми мардуми кишвар фаромӯшнопазир хоҳад буд. Пас, аз гузаштаи дуру наздики сохтмон, рӯзҳои шодиву нишот ва даҳшату нокомиҳои бунёди неругоҳ гуфтанд.

Ҳамин тавр, бо ташаббуси Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҷодаи бунёди иншооти аср гомҳои нахустин гузошта шуд. Саннаи 27-уми августи соли 2007 қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба таъсиси Ҷамъияти саҳомии кушодаи «Неругоҳи барқи обии Роғун» ба тасвиб расид. Зимни вохӯрӣ ва мулоқотҳо, Сарвари давлат ба бунёдгарони сохтмон ба таъкид гуфтанд, ки рушди минбаъдаи соҳаи энергетикаи кишварро бе сохтмони НБО «Роғун» тасаввур кардан имконнопазир аст.

Бо бунёди Неругоҳ 14 миллиард киловатт/соат неруи барқ истеҳсол мегардад, ки ин дар татбиқи яке аз ҳадафҳои стратегии кишвар – таъмини истиқлоли энергетикии мамлакат нақши бориз хоҳад гузошт. Дар натиҷа, Тоҷикистон ба яке аз давлатҳои асосии тавлидгари барқи арзон ва аз ҷиҳати экологӣ тозаи минтақа табдил меёбад.

Тавре ки дар расми ифтитоҳи оғози кори агрегати якуми Неругоҳи барқи обии «Роғун» 16 ноябри соли 2018 Сарвари давлат дар суханронии худ зикр карданд: «Роғун» бо истифода аз манбаи таҷдидшавандаи истеҳсоли неру ва барқи аз лиҳози экологӣ тозаи худ ба ҳамаи кишварҳои минтақа хизмат карда, обанбори он барои танзими захираи об, хусусан дар солҳои камобиву хушксолӣ, нақши бузург хоҳад бозид».

Баъди ин, 9 сентябри соли 2019 Пешвои миллат агрегати дуюми нерӯгоҳи барқи обии “Роғун”-ро ба кор дароварданд. Дар ин санна дар таърихи давлатдории Тоҷикистони соҳибистиқлол боз як рӯйдоди муҳиму тақдирсоз ба вуқӯъ пайваста, қадами устуворе барои расидан ба истиқлолияти комили энергетикӣ гузошта шуд.

Бояд тазаккур дод, ки НБО «Роғун», пуриқтидортарин иншооти силсилаи неругоҳҳои дарёи Вахш аст, ки аз 6 агрегат иборат буда, тавоноии ҳар кадоми он 600 мегаваттро ташкил медиҳад ва бо иқтидори 3600 мегаватт (беш аз 17 миллиард киловатт-соат) калонтарин НБО дар минтақа хоҳад буд.

“Воқеан, Неругоҳи барқи обии "Роғун" барои ҳамаи ширкатҳои ватаниву хориҷӣ мактаби нодир буда, ҳазорон нафар мутахассисони соҳибтаҷрибаи тоҷикро ба бозори байналмилалии сохтмони иншооти гидроэнергетикӣ омода мекунад. Бовар дорам, ки таҷрибаи бойи мутахассисони Тоҷикистон дар оянда на танҳо дар дохили кишвар, балки дар мамолики дигар низ васеъ истифода хоҳад шуд”, – таъкид доштанд Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон.

Солҳо гувоҳанд, ки сохтмончиёни иншоот, Ҳукумати ҷумҳурӣ таҳти роҳбарии Президенти муҳтарами Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон қодиранд нақшаи хешро амалӣ созанд. Воқеан, эъмори неругоҳи «Роғун» сарнавишти хешро ба дасти худ гирифтан аст. «Роғун» арсаи муттаҳидӣ дар атрофи Пешвои муаззами миллат Эмомалӣ Раҳмон мебошад. «Роғун», на танҳо манбаи нуру зиё, балки омили асосии таъмини истиқлолияти энергетикии Тоҷикистон аст!

Раҳматулло КАРИМОВ,

сармуҳаррири рӯзномаи “Ҷаҳони ҳунар”

“Барои халқ, Ҳукумат ва давлати мо Иҷлосияи 16-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аҳамияти бузурги таърихӣ дорад. Он ҷомеаро аз муқовимати сиёсии фоҷиабор, аз ҷанги таҳмилии бародаркуш, аз оворагиву дарбадарӣ наҷот дод. Асолати таърихии халқамон, яъне одамият, маърифатпарварӣ ва сулҳдӯстиро ба ӯ баргардонд. Дастархонашро пурфайз кард”.

Эмомалӣ РАҲМОН

Интихоби муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба мақоми олии роҳбарӣ дар даврони буҳрони шаҳрвандӣ дар мамлакат гардиши куллиеро дар ҳаёти сиёсию иҷтимоии мамлакат ба вуҷуд овард. Аз рӯзи аввали ба иҷрои вазифаи раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон шуруъ кардан, Сарвари давлат ба мардуми шарафманди Тоҷикистон муроҷиат намуда, чунин иброз доштанд: «Ман ба ҳар яки шумо дар давраи барои Ватан хеле душвор муроҷиат карда, ба ақлу заковати шумо, ки ворисони фарзандони барӯманди миллати тоҷик ҳастед, бовар мекунам. Ман қасам ёд мекунам, ки тамоми донишу таҷрибаамро барои дар ҳар хона ва ҳар оила барқарор шудани сулҳ равона карда, барои гул-гулшукуфии Ватани азизам садоқатмандона меҳнат мекунам. Барои ноил шудан ба ин нияти муқаддас, агар лозим шавад, ҷон нисор мекунам, чунки ман ба ояндаи неки Ватанам ва ҳаёти хушбахтонаи халқи азияткашидаам бовар дорам».

Аз баёни ин суханони ҳикматомез ва барои сокинони Тоҷикистон боарзиш бармеояд, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба савганди худ содиқ монда, нахуст барои пойдории давлати тоҷикон, ҳифзи истиқлол ва барқарории сулҳу субот кору амалҳои беназирро анҷом доданд. Талошҳои пайгирона, ранҷу заҳмати шабонарӯзӣ ва эътимод ба фардои дурахшон имкон дод, ки тоҷикон таҳти роҳбарии Сарвари оқилу хирадманд ва миллатдӯсту ватанпарвар ба орзуи деринаи худ расанд.

Барои хизматҳои шоён соли 2005 дар арафаи таҷлили Рӯзи Ваҳдати миллӣ, Сарвари давлат бо ҷоизаи олӣ – Медали тиллои «Барои таҳкими сулҳ ва ризоияти байни халқҳо»-и Федератсияи байналмилалии сулҳ ва ризоият сарфароз гардиданд, ки дар байни сарварони кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил аввалин аст.

Воқеан, сулҳи тоҷикон сулҳи бесобиқа ва беназир аст. Ваъдаи Сарвари давлати тоҷикон «Ман ба шумо сулҳ меоварам» дар ҳаёт амалӣ гардид ва ин фазилати сулҳофарии фарзанди фарзонаи миллати тоҷик кишвари ҷангзада ва дар вартаи ҳалокат қарордоштаро умри дубора бахшид ва Тоҷикистон имрӯз дар радифи кишварҳои мутараққии ҷаҳон қарор гирифта, бо ташаббусу иқдомҳои созандаву бунёдкорона ба сӯи ояндаи дурахшон пеш меравад.

Сиёсати сулҳофарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ ва сиёсатмадорони маъруфи дунё баҳои баланд гирифтааст. Чунончи, Владимир Путин, Президенти Федератсияи Россия ба шахсияти Сарвари маҳбуби давлати мо чунин баҳо медиҳад: «Эмомалӣ Раҳмон дар байни сиёсатмадорони кишварҳои муштаракулманофеъ яке аз ҷойҳои асосиро ишғол мекунад ва ин тасодуфӣ нест. Тамоми талошҳои ӯ баёнгари он аст, ки Тоҷикистон раванди сулҳеро мегузарад, ки амсоли он дар дигар кишварҳо вуҷуд надорад, дар кишварҳое, ки гирифтори муборизаи шадиданд. Он чизе ки дар Тоҷикистон мегузарад, барои тамоми мардумону кишварҳо намунаи хубест». Ё худ Кофи Аннан, собиқ Дабири кулли Созмони Милали Муттаҳид чунин гуфта буд: «Тоҷикистон барои бисёр мамлакатҳои дигар дар ҳалли ихтилофҳои дохилӣ сабақи беназир дод. Фикр мекунам, ки ин саҳми Тоҷикистон дар таърихи эҷоди сулҳ мебошад. Президенти Тоҷикистон намунаи ибрати аз зӯроварӣ даст кашидан ва ҳалли зиддияти дохилии миллиро нишон дод».

Воқеан, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тамоми ҳастӣ, неруи ақлонияшонро барои осоиши мардум, рушду тараққиёти мамлакат, ободии Ватан, пойдории сулҳу субот, ваҳдати миллӣ ва рӯзгори пурсаодати сокинони диёри азизамон сарф намуданд, ки имрӯз кулли сокинони Тоҷикистон аз ин абармарди саҳнаи сиёсат, кафили сулҳу субот ва Пешвои тоҷикони ҷаҳон сипосгузоранд.

Ализода Алишер Ҳикматулло,

муовини раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Дар ҳаёти миллатҳо ҳодисаҳое ба вуқуъ мепайванданд, ки ё сарнавиштсозанд ва ё сарнавиштсӯз. Иҷлосияи XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки дар Қасри Арбоб 16 ноябри соли 1992 шуруъ гардида, то 2 декабр идома ёфт, бешак яке аз ҳодисаҳои нодир ва муҳими таърихӣ барои миллати тоҷик ба шумор рафта, бузургтарин дастовардаш ба арсаи сиёсат овардани шахсиятест, ки минбаъд бори масъулияти азими давлатсозӣ, миллатсозӣ ва сулҳофариро бо камоли масъулият бар дӯш гирифтанд.

Сулҳи тоҷикон, ки ба эътирофи ҳамагон меъмори аслӣ ва асосии он Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст, имрӯз аз тарафи созмонҳои бонуфузи сулҳпарвари ҷаҳон омӯхта ва аз он ҳамчун як модели муваффақ барои барқарории сулҳ дар кишварҳои ҷангзада истифода мешавад.

Яке аз омилҳои муҳимтарине, ки барои пешниҳоди мардум ва ҷомеаи фарҳангии кишвар ба унвони баланди Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат сабаб шудааст, дар баробари анҷоми дигар корҳои бузург, маҳз хидматҳои арзишманди Президенти кишвар дар роҳи ба даст овардани сулҳу Ваҳдати миллии сартосарӣ мебошад.

Барои он ки аҳамият ва вусъати корҳое, ки дар ин Иҷлосия аз тарафи вакилон анҷом дода шудаанд, маълум шаванд, мо бояд ба ин рақамҳо таваҷҷуҳ намоем: Дар Иҷлосия, дар маҷмуъ, 74 санади ҳуқуқӣ, аз ҷумла 15 қонун, 52 қарор, 6 фармон ва як изҳорот қабул гардид. 19 ноябри соли 1992 бо овоздиҳии пинҳонӣ вакили мардумӣ Раҳмонов Эмомалӣ Шарифович Раиси Шурои Олӣ интихоб гардиданд.

Иқдомҳои муҳими давлатие, ки дар ин Иҷлосияи таърихӣ қабул шудаанд, аҳамияти онро ҳамчун рӯйдоди муҳими таърихӣ ва тақдирсоз дар таърихи навини давлатдории тоҷикон бештар менамоянд.

Имрӯз бо тамоми ифтихору итминон метавон гуфт, ки фарзанди шарифу меҳанпарвари тоҷик, Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон рисолати таърихии худро дар назди миллат, Ватан ва таърих бо сарбаландӣ ба ҷо оварда, сулҳу суботи устувор ва заминаҳои мусоидро барои рушди миллат таъмин намуданд. Гузашти вақт бо талошу муборизаҳои бешумор, бо амалҳои зиёди сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва ҳуқуқӣ собит сохт, ки интихоби Сарвари давлат дар ин Иҷлосия саривақтӣ ва дуруст мебошад. Ҳамаи ин комёбиҳо нақши Иҷлосияро дар таърихи давлатдории миллии тоҷикон ҳамчун наҷотбахши давлат ҷовидона мегардонанд.

Пешвои миллат борҳо баён доштанд: “Вақте ки ба кор шуруъ кардам дар Бонки миллии кишвар як танга ҳам набуд”. Бале, бо вуҷуди ҳазору як мушкилоти сиёсиву амниятиву низомӣ ва иқтисодӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо хиради азалӣ ва кордонӣ тавонистанд, тамоми ин мушкилотро пушти сар кунанд ва мардумро ба ояндаи дурахшон умедвор созанд. Такягоҳи муътамади муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тӯли фаъолияташон мардуми одӣ ва заҳматкаш будааст.

Ҳудуди 33 сол барои давлатсозӣ ва миллатсозӣ муддати бисёр кам аст, вале корҳое, ки дар ин муддат дар Тоҷикистон бо сарварии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба анҷом расонда шудаанд, бо садсолаҳо қобили қиёс аст. Пешвои муаззами миллат дар ҳалли масъалаҳои ҷаҳонӣ, махсусан, роҳҳои ҳалли дастрасии мардуми ҷаҳон бо оби ошомиданӣ, масъалаҳои экологӣ саҳми бузург доранд ва созмонҳои байналмилалӣ эътироф кардаанд.

Ҳамин тавр, Иҷлосияи XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз он назар таърихӣ ва сарнавиштсоз аст, ки шахсиятеро ба майдони сиёсат овард, ки сарнавишти як миллатро бо дастони худ навишт ва барои амалӣ кардани он тамоми кӯшишу заҳматро ба харҷ доданд.

Давлатзода Баҳрулло Раҳмон,

муовини якуми раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти мамлака муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз рӯзҳои нахустин бунёди давлати демократию ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягонаро ҳадафи асосӣ қарор дода, дар арсаи байналмилалӣ тавассути пешниҳодҳои муҳимму саривақтӣ ҷойгоҳи сазовор пайдо намуд.

Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз рӯзи ба мақоми Сарвари давлат интихоб гардиданашон ба таъмини якпорчагии кишвар, бунёдгузорӣ ба Ваҳдати комили миллӣ, барқарорсозӣ ва бартарафнамоии харобиҳои баъдазҷангӣ, бунёдкорию созандагӣ ва муаррифии Ватани маҳбубу миллати тамаддунофари хеш дар арсаи байналмилалӣ кӯшиш ба харҷ дода, муносибатҳои дӯстӣ ва ҳамкориҳои судмандро бо тамоми кишварҳои олам ба роҳ монда, равобити созандаю бародаронаро бар пояи эҳтироми ҳамдигар ва баробарӣ густариш доданд. Аз ин рӯ, Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Пешвои миллат дар арсаи байналмилалӣ ба сифати кишвар ва роҳбари ташаббускору пешсафи фаъоли ҳалли масъалаҳои глобалии вобаста ба таѓйирёбии иқлим ва истифодаи самараноки захираҳои об эътироф шудаанд, ки ин боиси ифтихори ҳар тоҷику тоҷикистонӣ аст. Дар робита ба ин, аз суханони Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ёдовар шудан айни муддаост: «Дар тӯли соҳибистиқлолӣ чандин ташаббусҳои созандаи кишвари мо дар робита ба масъалаҳои муҳими сиёсати ҷаҳонӣ ва татбиқи тарҳҳои азими минтақавӣ аз ҷониби шарикони байналмилалӣ пуштибонӣ ёфтанд. Кишвари мо минбаъд низ ба ибтикороти созандаи хеш барои ҳалли дигар масоили байналмилалӣ ва минтақавӣ идома медиҳад».

Раҳбари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар баробари масоили дохилии кишвар ба мушкилоти минтақавию ҷаҳонӣ низ таваҷҷуҳи махсус дода, онҳоро дар заминаи ақидаҳои мухталифи илмӣ омӯхта, барои ҳаллашон тадбирҳои мушаххас меандешанд. Ду масъалаи ҳалталаб ва мубрами имрӯзаи кураи арз, ки тамоми аҳли сайёраро ба ташвиш овардааст, таѓйирёбии глобалии иқлим ва истифодаи оқилонаи захираҳои обӣ мебошад. Ҳарду масъала ҳамеша дар мадди назари Пешвои миллат қарор дошта, оид ба ҳалли ин масоил муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз минбарҳои бонуфузи дунё иқдомҳои наҷибро ироа доштанд, ки ин ташаббусҳои оқилона аз ҷониби тамоми мамолики ҷаҳон дастгирӣ ёфтанд.

Ташаббусҳои хирадмандонаву дурандешонаи Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оид ба масъалаҳои об дар сатҳи глобалӣ ва минтақавӣ аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ пайваста дастгирӣ мешаванд. Аз ҷумла, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон 20-уми марти соли 2018 ҷиҳати ифтитоҳ бахшиданба фаъолияти ташаббуси навбатию ҷаҳонии хеш ба шаҳри Ню-Йорки ИМА сафар карданд. Сафари Пешвои миллат аз дигар сафарҳои ба қароргоҳи бонуфузтарин созмони даҳр - Созмони Милали Муттаҳид, бо он тафовут дошт, ки ба ду санаи муҳимми башарӣ: ҷашни байналмилалии Наврӯз ва Рӯзи ҷаҳонии об рост омад. Ин ду сана, ки ҳардуро сарчашмаи ҳаёти башар номидан ба маврид аст, ба ҳам робита ва пайванди ногусастанӣ доранд. Яъне, Наврӯз ҷашни кайҳону табиат буда, фаротар аз дину фарҳангҳост ва ҳамин хусусияти волояш боис гашт, ки мавҷудияти худро то замони мо аз даст надода, баръакс дар замони давлатдории миллии мо шукуҳу шаҳомати хоса пайдо кард ва бо талошиПешвои муаззами миллати тоҷик ҷашни байналмилалӣ унвон гирифт. Об бошад, дар баробари хок, бод ва оташ яке аз чор унсури азал, муъҷизаи бузургтарин ва сарвати бебаҳотарини кураи арз буда, мавҷудияти ҳаёт дар биосфера маҳз аз вуҷуд доштани об вобастагӣ дорад.

Ҳанӯз ҳазорҳо сол қабл ниёгони фарҳангдӯсту тамаддунофари мо дар асоси мушоҳидаҳои дақиқи нуҷумӣ ба ҷашни Наврӯз асос гузоштанд ва манбаи асосии ҳаёт будани обро дарк намуда, ба он мақоми баланд доданд ва ҳамеша покиза нигоҳ доштани обро таъкид кардаанд. Дар фарҳанги аҷдодии мо - «фарҳанги ҷамшедӣ» ва китоби муқаддаси ниёгонамон – “Авесто”мақоми об дар зиндагии инсон ва сифатҳои эзадбонуи ориёии масъули об хеле равшан баён гардидааст. Яъне, дар “Авесто”об,зиндагии фарҳангӣ ва рушди тамаддуни инсонӣ бо ҳам пайванди ногусастанӣ доранд.

Маҳз бо шарофати истиқлоли комили сиёсӣ ва ба сари қудрат омадани фарзонафарзанде чун Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тамоми анъана ва суннатҳои ниёгонамон дубора эҳё гардида, миллати куҳанбунёди тоҷик аз ҳастӣ ва мақоми волои хеш дар арсаи байналмилалӣ ба оламиён бори дигар мужда расонд. Кӯшишу талошҳо ва заҳматҳои пайвастаи Пешвои миллат буданд, ки меҳанро аз вартаи нобудӣ ва миллатро аз парокандагӣ нигоҳ дошта,моро дар арсаи байналмилалӣ ҳамчун миллати куҳанбунёду тамаддунофар, халқи сулҳдӯсту ваҳдатофар ва кишвари ташаббускору бунёдкор шиносониданд.

Чунончӣ, бо пешниҳоди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Иҷлосияи 54-уми Маҷмаи Умумии СММ (1 октябри 1999) дар саросари ҷаҳон соли 2003 ҳамчун “Соли оби тоза”эълон карда шуд. Дар асоси ин ташаббус дар пойтахти кишварамон - шаҳри Душанбе аз 29 август то 1 сентябри соли 2003 Форуми байналмилалӣ оид ба оби тоза баргузор гардид. Дар заминаи он, дар саросари олам тадбирҳои судманди зиёде амалӣ карда шуданд.

Сипас, бо ташаббуси дигари Пешвои муаззами миллат санаи 23 декабри соли 2003 Маҷмаи Умумии СММ дар асоси “Эъломияи Душанбе” Қатъномаи дахлдорро қабул карда, солҳои 2005-2015-ро Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои ҳаёт» эълон кард.

Азбаски дар тамоми кураи арз беш аз 240 дарёи сарҳадгузар мавҷуд асту аз онҳо зиёда аз 170 кишвари мухталифи дунё истифода менамоянд, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо дарки муҳиммияти масъалаи мазкур, 21-уми июни соли 2012 дар шаҳри Рио-де-Жанейро дар чорабинии якҷояи ЮНЕСКО ва механизми «СММ-Об» оид ба масоили самаранок истифодабарии об суханронии пурмуҳтаво намуданд. Маҳз ҳамин ташаббус ва пешниҳоди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро ба инобат гирифта, Маҷмаи Умумии СММ 20 декабри 2010 соли 2013-ро “Соли байналмилалии ҳамкориҳо дар соҳаи об”эълон кард, ки он аз ҷониби 190 кишвари олам дастгирӣ ва пуштибонӣ ёфт.

Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тамоми кӯшишу ѓайрати хешро баҳри ҳалли на танҳо мушкилоти кишвар, балки масоили минтақавию ҷаҳонӣ равона намуда, дар ин самт ҳамеша тадбирҳои судманд меандешанд. Иқдоми чоруми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ки дар таърихи 21 декабри соли 2016 зимни ҷаласаи пленарии Маҷмаи Умумии СММ бо ҳаммуаллифии 177 кишвари аъзои ин созмон таҳти унвони Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои рушди устувор, 2018-2028» қабул гардид, далели бебаҳси ин гуфтаҳост.

Яке аз ҳадафҳои меҳварӣ он аст, ки Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои рушди устувор, 2018-2028» барои таъмини амнияти экологии сайёра нақши баѓоят амиқ дорад. Маълум аст, ки дар аввали соли 2016 аз ҷониби Созмони Милали Муттаҳид барои 15 соли оянда 17 ҳадафи асосӣ муайян гардид, ки чанде аз ин ҳадафҳо бевосита ба масоили экологӣ иртибот доранд. Ҳамзамон, дар пойтахти ҷумҳурӣ-шаҳри Душанбе бо мусоидати СММ ва дигар созмонҳои байналхалқӣ дар давоми 15 соли охир беш аз 7 маротиба симпозиум ва конфронсҳои сатҳи баланди байналмилалии марбут ба об баргузор карда шуданд, ки ҳамаи онҳо фарогири масоили глобалию экологии вобаста ба об буданд.

Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ҷумлаи он кишварҳоест, ки бинобар ифлосшавии атмосфера ва дигаргун гаштани иқлим аз солҳои 60-уми асри гузашта ба суръати баланди обшавии пиряхҳо дар ҳудуди худ мувоҷеҳ аст. Албатта, ин маънои онро надорад, ки обшавии пиряхҳо танҳо манфиат ё зарари ҷумҳурии мост. Имрӯз дар ҷаҳон ин раванд суръати бесобиқа дорад ва бетафовутӣ нисбат ба он барои оянда даҳшатбор хоҳад буд. Бино ба ҳисобҳои мутахассисон агар тамоми пиряхҳои ҷаҳон об шаванд, он гоҳ сатҳи об дар рӯйи Замин 64 метр баланд мешавад, ки ин оѓози аз байн рафтани ҳаёт дар як қисмати азими сайёраи мост.

Дар асоси пажӯҳиши ҳамаҷонибаи масоили марбут ба иқлим ва захираҳои обии Осиёи Марказӣ, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъмин кардани мамолики Осиёи Миёна бо оби тоза тавассути таъсис додани Консортсиуми байналхалқӣ доир ба истифодаи об кӯли Сарез ва таъсиси Бунёди байналмилалии ҳифзи паряхҳоро пешниҳод намуданд, ки ташаббусҳои мазкур ба ҳалли мушкилоти минтақавӣ равона шудаанд.

Масъалаи таъсиси Бунёди байналмилалии ҳифзи пиряхҳо ташаббуси бевоситаи Пешвои миллат буда, 31 август - 4 сентябри соли 2009 дар Форуми сеюми ҷаҳонӣ оид ба иқлим (Женева) ва 7-8 декабри соли 2009 дар конфронси 15-уми ҷонибҳои Конвенсияи СММ оид ба таѓйирёбии иқлим (Копенгаген) пешниҳод гардидааст.

Воқеан, агар бодиққат назар намоем, ба хубӣ дида мешавад, ки кишваре назири Тоҷикистон бо чандин пешниҳодҳои наҷибонаи худ кӯшиши саҳм гузоштан дар ҳаллу фасли мушкилоти доѓи ҷаҳони муосир мекунад, ки инсоният имрӯз бо онҳо рӯбарӯ мебошад. Аз ин лиҳоз, боиси зикри хос аст, ки ин ташаббуси нахустини Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нест, ки боиси дастгирии ҳамаҷонибаи ҷомеаи байналмилалӣ қарор гирифтааст ва қаблан низ чандин таклифу пешниҳодҳои башардӯстонаи Пешвои муаззами миллат мавриди пазироии сокинони сайёра, хусусан созмони муҳташаме чун Созмони Милали Муттаҳид гардидаанд.

Мавриди зикр аст, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон, алалхусус, Роҳбари давлат мушкилоти рӯзафзуни сокинони сайёраро ҷиҳати дастрасӣ ба оби тозаи ошомиданӣ ба хубӣ дарк намуда, ҳамчун кишвари дорои захираҳои бузурги оби тоза ва ташаббускори ҳаллу фасли ин гуна мушкилоти муҳимми инсоният ҳамеша дар ҷаҳду талош буданду мебошанд. Воқеан ҳам, имрӯз кишвари мо таҳти сарварии Пешвои башардӯсту халқпарвари миллат барои дар ҳамкорӣ бо ҷомеаи ҷаҳонӣ амалӣ кардани пешниҳоди Тоҷикистон дар бораи эълон намудани Даҳсолаи ҷадиди байналмилалии «Об барои рушди устувор» ҷидду ҷаҳд менамояд. Дар ин ҷода, мусоидат ба татбиқи фарогири Даҳсолаи мазкур, ки бо пешниҳоди Тоҷикистон чанде қабл аз ҷониби Маҷмаи умумии СММ эълон гардид, яке аз вазифаҳои муҳимми давраи наздик ба шумор меравад. Аз ин рӯ, сарвари ҳар кишвари ҷаҳонро зарур аст, ки чун Эмомалӣ Раҳмон барои пешгирии хатарҳои экологӣ дар миқёси сайёра чора ва тадбирҳои аввалиндараҷа андешанд.

Барои ҳар як тоҷику тоҷикистонӣ боиси ифтихор ва хушнудӣ аст, ки Қатъномаи Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои рушди устувор» барои солҳои 2018-2028 маҳз бо ташаббуси бевоситаи Тоҷикистон ва Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сурат гирифтааст. Пешниҳоди мазкур бори нахуст аз ҷониби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон моҳи апрели соли 2015 дар маросими ифтитоҳи Форуми ҳафтуми ҷаҳонии об дар Ҷумҳурии Корея садо додааст. Дар ин чорабинии муҳим Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон вобаста ба раванд ва натиҷаҳои Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои ҳаёт, 2005-2015» ибрози ақида намуда, ҷомеаи ҷаҳониро ба таваҷҷуҳи бештар дар ҳалли масъалаҳои об ва муҳайё намудани заминаи хуб барои гузариш ба мудирияти ҳамгироёнаи захираҳои об даъват намуданд. Дар робита ба афзоиши пайвастаи аҳолӣ дар дунё, таѓйирёбии иқлим, офатҳои табиӣ, норасоии об, бемориҳои сироятӣ, муноқишаҳои сиёсӣ ва дигар ҳаводиси марбут Президенти кишвар ҷиҳати тақвият додани дастовардҳои то имрӯз ноилшуда ва муҳайё сохтани платформаи иловагӣ ҷиҳати мусоидат ба иҷрои ҳадафҳои рушди устувор дар қисмати об эълон намудани Даҳсолаи нави байналмилалии амал зери шиори «Об барои рушди устувор»-ро пешниҳод намуданд, ки он аз ҷониби ширкаткунандагони ин Форум пазируфта шуда, барои тасвиб ба Маҷмаи Умумии СММ манзур гардид ва он ҷонидорӣ ёфт.

Ҳамзамон, моҳи марти соли 2021 зимни нахустин ҷаласаи пешвоёни Эътилофи обу иқлим Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қайд карда буданд, ки обшавии босуръати пиряхҳо дар баробари зиёдшавии истеъмоли об, ки аз афзоиши аҳолӣ ва рушди иқтисодӣ вобастагӣ дорад, метавонад ба оқибатҳои манфӣ оварда расонад. Бо назардошти ин, Президенти кишвар пешниҳод намуданд, ки ҷиҳати тамаркуз кардан ба масъалаи мазкур дар сатҳи байналмилалӣ, соли 2025 ҳамчун “Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо” ва Рӯзи байналмилалии ҳифзи пиряхҳо муайян гардида, бунёди махсуси байналмилалии ҳифзи пиряхҳо таъсис дода шавад.

Ин иқдом дар таърихи 14 декабри соли 2022 аз ҷониби Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид зимни иҷлосияи 77-уми худ қатъномаи “2025 соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо”, ки аз ҷониби Ҷумҳурии Тоҷикистон пешбарӣ шуда буд, бо иттифоқи оро қабул гардид.

Боиси ифтихор аст, ки дар асоси ин қатънома, пешниҳодҳои ироашудаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз ҷониби кишварҳои узви СММ дастгирӣ ёфтанд. Аз ҷумла, 21 март ҳамчун Рӯзи байналмилалии ҳифзи пиряхҳо ва соли 2025 ҳамчун “Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо” эълон гардида, соли 2025 дар шаҳри Душанбе Конфронси байналмилалӣ оид ба ҳифзи пиряхҳо баргузор карда мешавад ва пешниҳоди дар назди СММ таъсис додани Фонди боварии байналмилалӣ барои саҳмгузорӣ ба ҳифзи пиряхҳо баррасӣ гардид.

Бояд гуфт, ки Тоҷикистон аз захираи об бой буда, ҳазорҳо пирях, садҳо кӯли гуногунҳаҷм, даҳҳо ҳазор чашмаҳои одию маъдании бешумор дорад. Перомуни ин масъала Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чунин изҳор доштаанд, ки «Тоҷикистон, алҳақ, як неъмати худодод, як муъҷизаи табиат, як пора биҳишти рӯи Замин аст. Мисли сарзамини мо табиати нотакрор, оби софу зулол, чашмаҳои ширин, кӯҳҳои зебову сарбаланди дорои сарватҳои бои зеризаминӣ дар ягон гӯшаи олам вуҷуд надорад. Пас месазад, ки бо чунин диёри зебоманзар ифтихор намоем ва шукри ҳар пора замину ҳар қатра обаш бикунем, ин ҳама дороиашро, ки сарчашмаи ҳаёти мост, тозаю озода нигаҳбон бошем».

Инчунин, 23 сентябри соли 2024, дар шаҳри Ню-Йорк, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Ҳамоиши Оянда, ки дар доираи иҷлосияи 79-уми Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид баргузор гардид, суханронӣ намуда, ташаббуси навбатии худро пешниҳод карданд. Пешвои муаззами миллат пешниҳод намуданд, ки тавассути қатъномаи махсуси Созмони Милали Муттаҳид “Даҳсолаи таҳкими сулҳ ба хотири наслҳои оянда” қабул карда шавад. Ин ташаббус ба таҳкими сулҳ, амният ва суботи ҷаҳонӣ равона гардида, ҳадаф дорад, ки наслҳои оянда дар фазои орому осоишта зиндагӣ кунанд. Пешниҳоди мазкур дар заминаи таҷрибаи ғании Тоҷикистон дар ҳалли масъалаҳои сулҳ ва ҳамкорӣ дар сатҳи минтақавӣ ва байналмилалӣ, махсусан дар соҳаҳои об ва экология, пешниҳод шудааст.

Барои татбиқи ташаббуси “Даҳсолаи таҳкими сулҳ барои наслҳои оянда”, ки аз ҷониби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар СММ пешниҳод гардид, як қатор чорабиниҳо ва тадбирҳои муҳим зарур мебошанд. Чанд роҳи амалӣ намудани ин ташаббуси навбатиро метавон ба таври зайл пешниҳод намуд.

- Аввалан, барномаҳои байналмилалии ҳамоҳангсозӣ дар ин маврид таъсис дода шавад. СММ метавонад барои ҳамоҳангсозии ин ташаббус барномаҳои махсус ташкил намояд, ки ба таҳкими сулҳ ва амнияти ҷаҳонӣ равона гардида, кишварҳои узвро барои муттаҳид шудан дар атрофи ҳадафи умумии сулҳ барои наслҳои оянда даъват кунад.

- Дувум,гуруҳҳои кории СММ дар ин маврид таъсис дода шаванд. Таъсиси гурӯҳи кории махсус дар СММ, ки масъули таҳияи нақшаи амал ва назорати татбиқи даҳсолаи таҳкими сулҳ хоҳад буд, метавонад як қадами муассир гардад. Гурӯҳи корӣ метавонад бо намояндагони кишварҳои узв, созмонҳои байналмилалӣ ва ташкилотҳои ғайридавлатӣ ҳамкорӣ намуда, нақшаҳои амалро бо шароити ҳар як минтақа мутобиқ созад.

Таҳкими механизмҳои пешгирӣ ва ҳалли низоъҳо низ дар ин масъала муҳим арзёбӣ мегардад. Барои таҳкими сулҳ дар сатҳи ҷаҳонӣ, рушди механизмҳои пешгирии низоъҳо ва мустаҳкам намудани равандҳои сулҳофаринӣ дар сатҳи минтақавӣ ва байналмилалӣ зарур аст. Ин тадбирҳо метавонанд тавассути мусоидат ба ҳалли осоиштаи низоъҳо ва барқарорсозии амният ва субот дар минтақаҳои осебпазир амалӣ гарданд.

Таҳия, тасдиқ ва амалисозии барномаҳои таълимӣ доир ба фарҳанги сулҳ дар сатҳи ҷаҳон, ки аз пешниҳоди Пешвои миллат бармеоянд, масъалаи дигари баррасишаванда дар ин маврид аст. Ҷаҳониён бояд ба тарғибу ташвиқи арзишҳои сулҳ тавассути барномаҳои таълимӣ ва фарҳангӣ аҳамият диҳанд. Барномаҳои махсуси таълимӣ дар мактабҳо, литсей, коллеҷ вадонишкадаву донишгоҳҳо метавонанд барои ташаккули насли огоҳ ва сулҳдӯст хизмат кунанд, ки арзишҳои сулҳро эҳтиром мекунанд ва онро ҳадафи ҳаёти худ медонанд. Сарчашмаи ин барномаҳои таълимӣ бояд таҷрибаи сулҳи тоҷикон ва мактаби сулҳпарваронаи Пешвои муаззами миллати тоҷик бошад.

Ҳамзамон, баргузории конфронсҳои байналмилалӣ, ки ба мавзӯи сулҳ ва амнияти ҷаҳонӣ бахшида шудаанд, метавонанд платформаи муҳим барои мубодилаи таҷриба ва мустаҳкам намудани ҳамкориҳо бошанд. Баргузор намудани ҳамоишсҳо ба ҷалби ҷомеаи байналмилалӣ ба татбиқи ташаббуси напвбатии Пешвои миллати тоҷикон мусоидат хоҳад кард.

Қайд кардани ҳамин нукта муҳим аст, ки татбиқи ташаббуси навбатии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон метавонад, на танҳо ба таҳкими сулҳ ва амнияти ҷаҳонӣ мусоидат кунад, балки барои наслҳои оянда фазои ором ва устуворро фароҳам орад.

Ҳамин тавр, тамоми ташаббусҳои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дорои ҳадафҳои мақсаднок барои ҳалли мушкилоти дар пешорӯи ҷомеаи ҷаҳонӣ қарордошта буда, тамоми башариятро барои мубориза бар муқобили ҳама гуна таҳдидҳои ҷаҳонӣ даъват менамоянд.

Фарҳод РАҲИМӢ,

раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон,

академики Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон

Дар Коллеҷи омӯзгории шаҳри Кӯлоб бахшида ба ду санаи муҳими таърихӣ: Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва 32-юмин солгарди Иҷлосияи тақдирсози XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон чорабинии бошукӯҳу илмӣ-фарҳангӣ таҳти унвони “Пешвои миллат-эҳёгари давлати навини тоҷикон” баргузор гардид.

Меҳмонон пеш аз оғози чорабинӣ аз намоиши дастовардҳои омӯзгорону донишҷӯён дидан намуда, ҳамзамон бо тамошои Осорхонаи муассиса аз таърихи зиёда аз 80 солаи он шинос шуданд. Сипас, дар Маркази ҷавонони шаҳри Кӯлоб чорабинии бошукӯҳи идона оғоз гардид. Дар чорабинӣ Ҳамидиён Орзу – муовини раиси шаҳри Кӯлоб, Сайвализода Салим Сайвалӣ – раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Кӯлоб, Бозорзода Сафаралӣ-Корманди Шоистаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, иштирокчии бевоситаи Иҷлосияи 16-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҳамзамон директори «Телевизиони Кӯлоб», Ҳайдарова Назира - раиси Шурои занон ва кор бо оилаи Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Кӯлоб, Саймуминзода Фирӯз Саймумин - муовини раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Кӯлоб, Абдуллоев Раҳим мудири бахши Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши шаҳри Кӯлоб иштирок ва суханронӣ намуданд.

Чорабиниро директори муассиса, номзади илмҳои педагогӣ, дотсент Одиназода Латофат Амиршо ҳусни оғоз бахшида, ҳозиринро бо ҷашнҳои дар боло зикргардида табрику муборакбод намуданд. Дар идомаи суханронии худ роҳбари муассиса қайд намуданд, ки дар воқеъ, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои миллат ва Ватани мо, барои нигоҳдории сулҳу оромии кишвар, таъмини шароити зиндагии арзандаи иҷтимоӣ барои тамоми сокинони ҷумҳурӣ, насли ояндасози ҷомеа ҷидду ҷаҳд, заҳмату талошҳо ва хизмати басо бузурге кардаанд. Саҳифаҳои таърих шоҳид аст, ки дар даврони бесарусомониҳо, рӯзгори нобасомон ва шикастаруҳии мардуми мо тақдир башорати баргузории Иҷлосияи шонздаҳуми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистонро ҳамчун ҳадяи таърих ва пайки наҷот ба миллати тоҷик ато кард ва ҷараёни ин анҷумани саодати халқ ҳодиву раҳкушову раҳнамо ва мубашшири ин наҷотро ҳамчун туҳфаи олитарини тақдиру сарнавишти миллати тоҷик дар симои фарзанди сарсупурдаву меҳанпарасти хеш – Эмомалӣ Раҳмон насиб гардонид.

Сипас, Бозорзода Сафаралӣ ба сухан баромада, аз таърихи баргузории Иҷлосияи 16-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва корнамоиҳои Пешвои миллат ёдоварӣ намуданд. Бозорзода Сафаралӣ иброз доштанд, ки Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо дилу нияти нек зимоми идораи давлатро дар замони бениҳоят ҳассос, ки хавфи пароканда шудани давлат ва аз байн рафтани миллати тоҷик баръало эҳсос мегардид, бар уҳда гирифтанд ва дар як муддати кӯтоҳ шуълаи умедро ба фардои дурахшон дар қалби ҳар як фарди миллат фурӯзон намуданд. Ин буд, ки меҳнаткашон, модарону хоҳарони мушфиқ, пирони рӯзгордидаву ҷавонони навовару ғайратманд, чашми ростбин, гӯши ҳақшунав, ақли бедору хиради дурбин, забони ҳақгӯву табъи нуктасанҷ ва ҳазорҳо бозуи қавӣ дар зери сиёсати оқилонаашон гирд омада, дар ободиву пешравии Тоҷикистон муттаҳид гардиданд.

Дар идомаи чорабинӣ Ҳамидиён Орзу – муовини раиси шаҳри Кӯлоб суханронӣ намуда, иброз доштанд, ки фаъолияти пурмуҳтавову пурмаҳсули давлативу ҷамъиятии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оинаест, ки дар он мавқеи миллати тоҷикро бо ҳама шаҳомат ва шуҳраташ сарфаҳм рафта, ба ин восита қадаме ба сӯи хештаншиносӣ ва худогоҳӣ ниҳода, бо диди ибрат дурнамои кишварро муайян карда метавонем.

Сайвализода Салим Сайвалӣ – раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Кӯлоб дар суханронии худ таъқид намуданд, ки ҳар яки моро лозим аст, ки пайравони асили Пешвои муаззами миллат бошем ва бо меҳнати ҳалоли худ дар рушду нумуъ ва шукуфоии Ватани азиз саҳмгузор гардем. Сайвализода Салим Сайвалӣ дар ҷамъбасти суханронии худ як қатор омӯзгорони фаъоли муассисаро бо ифтихорномаи Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Кӯлоб қадрдонӣ намуда, инчунин ба якчанд омӯзгорони ҷавони муассиса билети аъзогӣ ба ҲХДТ-ро тақдим намуданд.

Дар чорабинӣ инчунин якчанд донишҷӯёни муассиса, ки дар озмунҳои муассисавию ҷумҳуриявӣ иштироки фаъолона намудаанд, бо ифтихорнома ва туҳфаҳои таъсиснамудани маъмурияти муассиса қадрдонӣ карда шуданд. Маъмурияти муассиса роҳбарияти Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Кӯлоб, роҳбарияти телевизиони Кӯлоб ва дигар меҳмононро барои ҳамкории пайвастаи судманд бо сипосномаҳо ва туҳфаҳои хотиравӣ қадрдонӣ намуданд.

Дар қисмати фарҳангии чорабинӣ барномаи омоданамудаи донишҷӯёни муассиса пешкаши ҳозирин гардонида шуд, ки писанди ҳамагон гашт.

Дар ибтидои гузариш ба ҷомеаи навин солҳои аввали соҳибистиқлолии кишвар ба саҳнаи сиёсии кишвар як қатор равияву гуруҳҳои манфиатҷӯй ба вуҷуд омада буданд. Дар ин ҳолат Тоҷикистонро ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ фаро гирифт ва бародар бо бародару дӯст бо дӯст бо якдигар дастбагиребон шуданд. Нафароне, ки аз таъриху сиёсат бохабар буданд яқин тахмин мекарданд, ки ин давлату миллат бо ҳамин ҷанг ба нестӣ расида, дигар дар фазои геопалитикии дунё давлате бо номи Тоҷикистон боқӣ намемонад.

Аммо хушбахтона, Иҷлосияи тақдирсози 16-уми Шурои Олии Тоҷикистон ба ин хотима бахшид. Ин иҷлосия аз 16-уми ноябр то 2-уми декабри соли 1992 дар шаҳри Хуҷанд доир шуда, дар таърихи сиёсии халқи тоҷик дигаргунии куллӣ ба миён овард. Даъвати он иҷлосияи таърихӣ аз дарку зарурати ҳалли бетаъхири масъалаи муътадил сохтани вазъияти ҷамъиятию сиёсӣ ва пешгирӣ намудани моҷарои ҷанги шаҳрвандӣ шаҳодат медод. Ба кор шуруъ намудани ин иҷлосия халқи шарифи тоҷикро аз фаношавӣ ва давлати навини тоҷиконро аз парокандагӣ наҷот додааст.

Ба ин маънӣ, он рӯзҳои вазнини соли 1992 қуввае лозим буд, ки ҳарчи тезтар пеши ҷанги бародаркушро бигирад. Ба сифати чунин қувва намояндагони халқ дар Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳсуб меёфтанд. Онҳо тавонистанд, ки бо такя ба бедории мардуми шарифи тоҷик ва ба чунин ҷунбиши саросарии Тоҷикистон алайҳи ҷаҳолат, роҳи халосиро аз бадбахтӣ дарёбанд. Бояд қайд кард, ки Шӯрои Олии Тоҷикистон даъвати дувоздаҳум сарфи назар аз он мавзуъ ва моҷароҳое, ки дар ҷаласаҳои он вуҷуд дошт, намунаи хислати демократии ҷомеаи Тоҷикистон маҳсуб мешуданд. Маҳз ин мақом, мартабаи олии намояндагӣ дар вазъияти бӯҳронӣ қудрат пайдо кард, ки ихтиёри давлатдориро ба даст оварда, пеши роҳи хатари нобудшавиро гирад.

Он на дар пойтахти мамлакат шаҳри Душанбе, балки дар шаҳри Хуҷанд баргузор гардидани иҷлосияи 16-ум аз он гувоҳи медод, ки дар мамлак, аз ҷумла дар пойтахт вазъият ниҳоят пурхатар буд, эътимод ба амният мавҷуд набуд. Мақомоти ҳокимият, аз ҷумла ҳокимияти қонунгузор низ ором фаъолият карда наметавонист. Он рӯзҳо ақлу хирад ва чашми баъзеҳоро ҳисси молу манфиат, мансабталошӣ кур карда буд. Барои онҳо аз гиряву нолаи тифлони бепадару бемодар, аз мотами волидайни ҷигарбандгумкарда дида, вазифаю мансаб ва дороию сарват афзалтар буданд. Ба ин маънӣ, вакилони мардумӣ ба ҳаммаи ин нооромиҳо нигоҳ накарда, ҳарчи зудтар сарҷамъ гардидани вакилону аз байн бурдани моҷарои ҷанги шаҳрвандӣ ва муайян намудани сарвари давлате, ки ҷомеаро сарҷамъ намояд, пешаи хеш намуданд.

Ҳамин тавр, иҷлосия фаъолияти пурсамари худро натиҷагирӣ карда, 186 нафар намояндаи халқ ба тарафдории вакили мардумӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон овоз доданд. Гуфтан ба маврид аст, ки тамоми мардуми кишвар интихоби ин ҷавонмарди миллат Эмомалӣ Раҳмонро ба вазифаи масъули Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо умедворӣ ба оянда пешвоз гирифтанд.

Аз ин бар меояд, ки таҷрибаи рӯзҳои гузашта нишон медиҳад, ки вакилони мардумӣ дар иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар интихоби сардори давлату миллати худ хатто накарда будаанд. Вақте он рӯзҳои пуртаҳлукаро бо ин рӯзҳои амну осоишта муқоиса мекунем, дигаргуниҳои азим пеши назарамон пайдо мешавад.

Ба ин маънӣ, аз хотираи баъзе иштирокчиёни он ва мардуми ҷумҳурие, ки он лаҳзаҳоро аз тариқи намоиши телевизионӣ бо чашмони хеш дида буданд, метавон хулоса баровард. Чунки ин сатрҳои ҳамон рӯзҳо интишорнамудаи воситаҳои ахбори омма ба мисли ҳуҷҷати таърихӣ лаҳзаҳои интихоби Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон-сарвари давлати тоҷиконро сабт кардааст.

Баъди он, ки Пешвои муаззами миллат Эмомалӣ Раҳмон Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардид дар муроҷиатномаи худ ба халқи шарифи Тоҷикистон иброз доштанд:

“Ҳамватанони азиз!

Падарону модарони меҳрубон ва хоҳару бародарони гиромӣ! Халқи мо имрӯз душвортарин ва фоҷианоктарин давраҳои таърихии хешро аз сар мегузарнад. Ҳақиқат талх аст, вале мо бояд иқрор шавем, ки қувваҳои муайян сабабгори фоҷиаи миллат гардиданд. Дар натиҷа будан ё набудани ҷумҳурии соҳибистиқлоли мо зери хатар мондааст. Ранҷбарону деҳқонон ва равшанфикрони миллат, ки дар фазои дӯстию рафоқат бо ҳам мезистанд, гирифтори фишору таъқиб шуда, ниҳоят иҷборан ба даст яроқ гирифтаанд. Натиҷаи ҷанги бародаркушӣ ба ҳама маълум аст. Даҳҳо ҳазор одами бегуноҳ шаҳиду маҷрӯҳ шуд. Имрӯз халқи тоҷик дар Ватан номи гурезаро касб карда, садҳо ҳазор одамон бехонаву дар ва сарсону саргардон шудааст. Таърих ёд надорад, ки халқи тоҷик хонаашро бо дасти худ оташ зада, деҳу деҳкада ва шаҳристонҳоро ба харобазор табдил дода бошад. Фоҷиаи падарон, модарон ва хоҳарони мо фоҷиаи миллат аст. Ҳамон миллате, ки ҳазорсолаҳо ин ҷониб ботамаддуни оламшумули хеш ва фарзандони нобиғаи худ машҳури ҷаҳон гардида буд. Имрӯз ҳар яки мо ба худ суол медиҳем: Чаро ва аз баҳри чӣ ин фоҷиа ба сари халқи мо омад? Ҷавоби савол ба ҳама маълум аст. Мубориза баҳри мансабу ҳокимият. Ин мубориза бо кадом роҳ пеш бурда шуд, ба халқ маълум аст”.

Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба аҳзоби сиёсӣ, ҳаракату созмонҳо, ба тамоми шаҳрвандони ҷумҳурӣ муроҷиатнома пешниҳод намуда, хусусан дар бораи пешомади Тоҷикистон изҳорот қабул карда буд. Ташаббускорона асосгузор, таҳия ва татбиқи амалии ҳамаи ин ҳуҷҷатҳои муҳим бевосита аз Раиси Шӯрои Олӣ вобаста буд. Раиси навинтихобшудаи Шӯрои Олии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон нахустин сухани худро аз ин оғоз мекарданд, ки: “Ман кори худро аз сулҳ сар хоҳам кард. Мо бояд ҳама ёру бародар бошем, то ки вазъро ором намоем. Ҳарчӣ аз дастам меояд, дар ин роҳ талош хоҳам кард”.

Аввалин изҳорот ва аввалин баёнияҳои Раиси Шӯрои Олии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон аз ояндаи нек башорат медоданд: “Ман ҷонамро барои осоиши кишвар фидо мекунам”, то охирин гурезаро ба ватан боз нагардонам, ором намешавам”, мо Тоҷикистони демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ барпо мекунем” мегуфтанд.

Қадамҳои аввалини Раиси Шӯрои Олӣ, суханрониҳояш ва муносибаташ дар ҷараёни маҷлис боварибахш буданд ва мардуми Тоҷикистону сиёсатмадорони дунёро эътиқодманд мекарданд. Махсусан, дар барқияе, ки дар он давра аз Созмони Миллали Муттаҳид омада буд, таъкид мешуданд, ки: “Мамоликӣ аъзои СММ бо диққат ба кори шумо назорат мекунад. Дар доираҳои асоси чунон мешуморанд, ки маҳз шумо масъулияти таърихиатонро эҳсос намуда, ҳамчун узви комилҳуқуқи Созмони Миллали Муттаҳид мемонед ва минбаъд ба Оинномаи СММ, ба ғояҳои озодӣ, сулҳ, адолат содиқ хоҳед монд. Ба анъанаҳои инсондӯстона ва наҷибонаи халқи тоҷик садоқат зоҳир намуда, барои дар саросари Тоҷикистон фароҳам овардани сулҳу осоиш тамоми корҳои аз дастатон омадаро ба ҷо меоред, номи неки халқи тоҷик ва обурую эътиборашро барқарор месозед. Мо созмонҳои ҳуқуқи башар тайёрем, ки дар ин раванд бо шумо кӯмак расонем”.

Дар заминаи чунин дастгириҳои созмонҳои башарӣ, дар ин фазои ноороми сиёсӣ ба сари давлат омадани муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон на танҳо ба бесарусомониҳои ҷанги бародаркушу азбайнравии миллати тоҷик хотима бахшиданд, балки дар ин давра ҳукумати қонунии ҷумҳуриро ташкил намуданд, ки боиси ба эътидол омадани вазъи сиёсию иҷтимоии кишвари азизамон гардида буд.

Расо 32 сол шуд, ки ҷумҳурии соҳибистиқлоламон таҳти роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллати тоҷик, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон фаъолият дораду баҳри аз буҳрони амиқи иқтисодӣ ва иҷтимоӣ раҳо кардани Ватани азизамон, инчунин ба роҳ мондани алоқаҳои зич бо мамлакатҳои аъзои ИДМ ва дигар кишварҳои дунё сайъу кӯшиши зиёд ба харҷ дода истодаанд. Зеро шароити кунунии Тоҷикистони мустақили мо тақозо менамояд, ки ҳама аз як гиребон сар бароварда, ба манфиати халқу Ватани маҳбубамон ҳамдилона меҳнат намоем.

Аз ин рӯ, ҳар фарди ин ҷомеа комилан тарафдори ҷашнгирии солгардҳои бузурги Иҷлосияи тақдирсози Шӯрои Олии Тоҷикистон буда, ин рӯзро бо шукуҳу шаҳомати хосса таҷлил менамоянд. Чунки, Иҷлосияи таърихии 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳаёти мардуми шарифи мо аҳамияти сиёсию стратегии муҳим дорад. Хусусан, он барои Тоҷикистону тоҷикистониён пеш аз ҳама умедҳои барбодрафтаро бозпас гардонид. Дар дилҳои мардум боварӣ ба ояндаи орому осударо аз нав бедор намуд. Бо баргузории ин Иҷлосия дар таърихи давлатсозии мо саҳифаи нав боз шуд, ки ин санаи муҳими рӯзгори халқи тоҷик дар он бо хатҳои заррин сабт гардид. Хиради азалии мардуми тоҷик, тамаддуни баланди миллат, таҳаммулпазирӣ ва рӯҳи муқаддас сабаб шуду вакилони мардумӣ бо якдигарфаҳмӣ қарорҳои лозимиро қабул карданд. Имрӯз баъди сипарӣ гаштани 32-сол мо ин рӯзи таърихию сиёсии миллатамонро ба некӣ ёдовар мешавем.

Аз ин рӯ, ҳамаи ин нуқтаҳо таърихи сиёсии кишвари навтаъсисамонро ифода менамоянд, ки онро бояд ба насли ҷавон омӯзонем ва ёдрас кунем, ки миллати азиятдидаи мо чунин рӯзҳои сахту мудҳишро аз сар гузарондааст. Дар ин замина доимо онҳо ҳушёриву зиракии сиёсиашонро аз даст надода, ба қиммати заҳматҳои сарвари давлатамон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон расида, сулҳу субот ва амнияти кишвари азизамонро чун гавҳараки чашм эмин нигоҳ доранд. Ҳар фарди солими кишвар ҳамеша дар ёд дошта бошанд, ки Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон оғози ба сулҳу салоҳ расидан ва сарманшаи давлатсозии навини тоҷикон маҳсуб меёбад.

Ғайратов Ш. А., - мудири кафедраи ҷомеашиносии Коллеҷи кӯҳии ба номи С. Юсупова

Бо ибтикори роҳбарияти Коллеҷи омӯзгории ба номи Хосият Махсумоваи шаҳри Душанбе дар кинотеатри “Ватан” бахшида ба Рӯзи Президент ва 32 -юмин солгардӣ Иҷлоисияи XVI - Шурои Олӣ чорабинии идонаи фарҳангӣ таҳти унвони “Пешвои миллат - роҳнамою қаҳрамони миллат" бо иштироки омӯзгорон, кормандон ва донишҷиёну меҳмонон дар сатҳи баланд баргузор гардид.

Дар чорабинии мазкур Шоири халқии Тоҷикистон, устод Муҳаммад Ғоиб, директори Коллеҷ, дотсент Зоир Ғафурӣ ва кормандону донишҷӯёни муассиса иштирок ва суханронӣ намуданд.

Нахуст директори Коллеҷ, номзади илмҳои филология, дотсент Ғафурӣ Зоир ҳозиринро ба муносибати 32-юмин солгарди Иҷлосияи XVI Шурои Олӣ ва Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон табрик гуфта, аз қаҳрамонию фидокорӣ, иқдомоти бузургу таърихӣ ва нақши арзишманди Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар пойдории сулҳу субот ва ваҳдати миллӣ сухан гуфт.

- Аз замони зимоми давлатдории навини тоҷиконро ба даст гирифтани фарзонафарзанди миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон фазилати хоссаи давлатдории тоҷикон бо шаҳомати тоза падид омад, ки муҳаррик ва меҳвари асосии он ҳимояву манфиатҳои олии миллӣ – таъмини истиқлолу озодӣ, тамомияти арзӣ, суботи сиёсӣ, ваҳдати миллӣ ва рушди устувори кишвар мебошад, - чунин изҳор дошт Зоир Ғафурӣ.

Дар идома Шоири халқии Тоҷикистон, Муҳаммад Ғоиб аз фидокориву қаҳрамонӣ, меҳнатҳои шабонарӯзӣ ва ташаббусҳои бузургу ҷаҳонии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ёдовар шуда, дар ситоиши ин абармарди миллат аз осори хеш шеърҳои баландмазмун қироат кард.

Мавриди зикр аст, ки барномаи фарҳангии омоданамудаи бахши фарҳанги назди шуъбаи тарбия ва кор бо ҷавонон иборат фарогири шеъру сурудҳо, рақсҳои мавзун ва дигар бахшҳои муҳим буда, ба чорабинӣ шукуҳи дигар бахшид. Инчунин, дар ин рӯз сарояндаҳои шинохта Тоҷиддин Раҳимзода, Тобиш Ҳилолӣ, Қобилҷон Зарифов ва дигарон ҳунарнамоӣ карданд.

Бо мақсади таҷлили сазовори 32-юмин солгарди Иҷлосияи XVI Шурои Олӣ ва Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Коллеҷ бо иштироки меҳмонон, кормандону омӯзгорон ва хонандагону донишҷӯён ҳамоиши тантанавӣ таҳти унвони “Иҷлосияи XVI Шурои олии Тоҷикистон ва нақши он дар таърихи миллати фарҳангсолори тоҷик” баргузор гардид.

Дар ҳамоиши мазкур ходими давлатию ҷамъиятии Тоҷикистон Мусоева Рафиқа Ғаниевна, шоир, ёвари раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон Акбар Абдулло, мутахассиси раёсати таҳлил ва ояндабинии сиёсати дохилии Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Ҷаҳонгири Маҳмадзоир иштирок ва суханронӣ намуданд.

Мавзуъҳои меҳварии ҳамоишро «Иҷлосияи тақдирсоз ва саҳми муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар эъмори Тоҷикистони навин», «Иҷлосия ва рушди давлатдории миллӣ», «Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Ҷашни саодатофар барои мардуми кишвар» ва амсоли инҳо дар бар мегирифт.

Зимни баромадҳо зикр карда шуд, ки Иҷлосияи таърихии 16 -уми Шурои Олӣ барои барқарорсозии сохти конститутсионии кишвар ва давлати демократӣ ва ҳуқуқбунёду дунявии Тоҷикистон оғози устувор бахшид ва заминаи нахустини ҳамдигарфаҳмиву ризоияти миллӣ ва сулҳи тоҷиконро фароҳам овард.

Инчунин гуфташуд, ки ҳанӯз дар лаҳзаҳои ҳассоси Иҷлосияи XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Хуҷанд Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба қатъият изҳор намуда буд, ки: «Ман қасам ёд мекунам, ки тамоми донишу таҷрибаамро барои дар ҳар хона ва ҳар оила барқарор шудани сулҳ равона карда, барои гулгулшукуфии Ватани азизам садоқатмандона меҳнат мекунам». Дар воқеъ чунинҳам шуд ва Сарвали давлат бо донишу хиради азалӣ барои халқу миллати тоҷик хидматҳои мондагорро иҷро намуда, ба ҳар хонадони Тоҷикистон сулҳу салоҳро овард.

Дар идома қайд гардид, ки муайян гардидани рӯзи 16 ноябр ҳамчун “Рӯзи Президент” асосҳои ба худ хосро доро мебошад зеро аз ибтидои ҳамин рӯзи тақдирсоз ва муайянкунанда ояндаи рушди Тоҷикистон марҳилаи нави муҳими давлатдорӣ оғоз ёфта, Президенти тозаинтихобгардида ба иҷрои вазифа шурӯъ намуданд.

Ҳамзамон таъкид гардид, ки бо дарназардошти эҳтиром ва эътирофи хиради азалӣ, фазилати сиёсатмадориву давлатдории навини кишвар, ба даст овардан ва таъмин намудани сулҳу ваҳдати сартосарӣ ва болоравии обруву эътибори мақоми Тоҷикистони соҳибистиқлоли мо дар арсаи ҷаҳонӣ, ки ин паёмадҳо дар маҷмӯъ ба салоҳиятнокиву фаъолияти босамари Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон вобастагӣ дорад дар қонунгузории кишварамон рузи 16 ноябр ҳамчун “Рӯзи Президент” таҷассум ёфтааст.

Дар қисмати хотимавӣ роҳбарияти Коллеҷ бори дигар ҳозирин ва дар симои онҳо кулли мардуми шарифи кишварро ба муносибати ин ҷашнҳои таърихӣ самимона табрик гуфта, ба меҳмонон ва баромадкунандагон барои пешниҳоди маърузаҳои пурмуҳтаво ва саршор аз панду ҳикмат изҳори минадории амиқ баён намуд, ба кори ҳамоиш хотима бахшида шуд.

Имрӯз бо ташаббуси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Коллеҷи технологии шаҳри Душанбе бахшида ба Рӯзи Президент ва 32-солагии Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар мавзӯи “Тоҷикистон – маркази дипломатияи об ва сулҳи ҷаҳонӣ тавасути ташаббусҳои Пешвои миллат” ҳамоиши илмӣ – амалӣ баргузор гаридид.

Дар кори конфренсия академик Фарҳод Раҳимӣ, раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Рафиқа Мӯсоева, ходимияти намоёни давлатӣ, Рудобаи Мукаррам, раиси Кумитаи иҷроияи Ҳаракати ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон, муовинони раиси Кумита, кормандони дастгоҳи марказии Кумита, роҳбарони муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии шаҳри Душанбе ва минтақаи Ҳисор иштирок намудаанд.

Чорабиниро академик Фарҳод Раҳимӣ ифтитоҳ намуда, иброз дошт, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар самти эъмори ваҳдати миллӣ, ки аз рӯзҳои аввали фаъолияти худ ба сифати сарвари давлат ба мардуми шарифи тоҷик изҳор намуда буданд: «Ман кори худро аз сулҳ оғоз карда, ба мардуми азияткашидаи кишварам сулҳу оромӣ меорам», аз ояндаи неки халқи кишвар башорат медоданд.

“Дар ҳаёти осоишта Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон рисолати худро дар бунёди ду арзиши ҳаётӣ - сулҳ ва истиқлол медиданд, ки ҷанбаҳои ниҳоят зиндагисоз доранд. Пайваста дар ҳар як суханронии хеш оид ба ин ду арзиши ҳаётан муҳим ҳама вақт ишора менамоянд. Имсол аз соҳибистиқлол гардидани кишвари азизамон 33 сол сипарӣ шуд. Бо шарофати баргузор шудани Иҷлосияи 16-уми Шурои Олӣ дар ҷумҳурӣ марҳилаи нави ҳаётӣ, яъне гузоштани пойдевори сулҳ, таъмини ваҳдати миллӣ ва дар ин асос ба эътидол овардани самтҳои фаъолияти муҳими ҳаёти ҷамъиятӣ (иқтисодӣ, иҷтимоӣ, сиёсӣ, маънавӣ) оғоз гардид", - гуфт академик Фарҳод Раҳимӣ.

Дар идомаи ҳамоиш Корманди хизматнишондодаи илми Тоҷикистон, ходими намоёни давлативу ҷамъиятӣ Рафиқа Мӯсоева суханронӣ намуда, гуфт, Эмомалӣ Раҳмон шахсиятеанд, ки дар мушкилтарин давраи сарнавиштсози таърихӣ дар худ қувва, мардӣ ва ҷасорат пайдо намуда, барои халқи худ масъул шуда, сарварии давлати мустақили Тоҷикистонро бар уҳда гирифтанд.

«Расо 32 сол пеш, дар Иҷлосияи таърихии 16-ум мо таҳти роҳбарии Сарвари худ Эмомалӣ Раҳмон ба сӯи истиқлолияти комили сиёсӣ рӯ ниҳодем, ояндаи худро офаридем, ки ин орзуи аҷдодону гузаштагони миллати тоҷик буд. Эмомалӣ Раҳмон меъмори сулҳ ва эҳёкунандаи давлатдории миллати тоҷик буда, бо номи ӯ ҳама гуна пешравиҳои давлат ҳамоҳанг аст ва тамоми қарорҳои асосию стратегии муҳиме, ки дар солҳои соҳибистиқлолии давлат амалӣ гардиданд, маҳз бо шарофат ва сарварии ин марди наҷиб роҳандозӣ шудааст. Хотима додани ҷанги шаҳрвандӣ, баргардонидани тамоми гурезагони иҷборӣ ба Ватан, муттаҳидкунии ҷамъияти пароканда, барқарории сулҳ, ҷорӣ намудани принсипҳои демократии давлатдорӣ, пойдор намудани тараққиёти иқтисодии давлат аз дастовардҳое мебошанд, ки бо шарофати муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба даст омадаву имрӯз мо бо ифтихор аз онҳо ҳарф мезанем»,- гуфт Рафиқа Мӯсоева.

Ба таъкиди Рудобаи Мукаррам, бо соҳибистиқлол гардидани Ҷумҳурии Тоҷикистон мутаассифона, миллати тоҷик ба ҳаводиси тақдиршикан-ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ рӯ ба рӯ гардид, ки яке аз омилҳои асосии он дар сатҳи паст қарор доштани фарҳанги сиёсии ҷомеа, ҳувияти миллӣ, суст будани зимоми давлатдорӣ буд, ки роҳбарони ҳукумати онвақта натавонистанд зимоми давлатдориро идора кунанд.

“Хушбахтона, бо талошҳои хастанопазири Пешвои миллат бо такя ба неруи муқтадир ва қудратманди халқи тоҷик тавонистем, ки аз вартаи ноумедию нобасомониҳо миллатро наҷот диҳем, ки ин бурди миллати тоҷик таҳти сарварии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст. Бо итминони комил гуфта метавонем, ки дар баробари оне, ки Пешвои миллат истеҳкомбахши муқтадири Истиқлолияти миллӣ аст, тавонистанд, ки бо сиёсати наҷибу дурбинона, ҳадафгир, созанда, бо фитрати ҳақталабӣ, имони комил, дидгоҳи васеъ ва дарки мафҳуми бузурги фарҳанги сиёсӣ, адолати иҷтимоӣ, мушкилнописандӣ, таҳаммулгароӣ, масъулиятшиносӣ дар заминаи ба эътидол овардани амнияти давлат ва ваҳдати миллӣ истиқлолияти миллати моро таҳким ва густариш бахшида, мақому манзалати Тоҷикистонро ба унвони як давлати соҳибистиқлол дар арсаи ҷаҳонӣ шарафмандона ҳимоят намоянд”, - гуфт Рудобаи Мукаррам.

Дар интиҳои ҳамоиш аз ҷониби донишҷӯёни Коллеҷи технологӣ ва Коллеҷи омӯзгории шаҳри Душанбе барномаи фарҳангӣ манзури иштирокдорон гардонида шуд.

Бо ба даст овардани Истиқлолидавлатӣ миллати тоҷик баҳри пойдории давлатдории хеш шакли идоракунии Президентиро ҳамчун намуди беҳтари идоракунии давлатӣ интихоб намуда, бо амали сохтани он дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ин ниҳод замина гузошта шуд. Дар Тоҷикистони соҳибистиқлол ин ниҳоди ҷадиди сиёсиву ҳуқуқие мебошад, ки дар он Президент ҳам сарвари давлат ва ҳам сарвари ҳокимяти иҷроия эътироф мешавад. Истилоҳи президент, ки дар Конститутсия Ҷумҳурии Тоҷикистон истифода мешавад ба шакли классикии ин ниҳоди мувофиқ аст. Таъсиси ниҳоди президентӣ дар Тоҷикистон бо назардошти маҳсули сабақҳои таърихӣ ва натиҷагириҳо аз самараи фаъолияти давлатдорони гузаштаи дохилию хориҷӣ ва имрӯза ба ҳисоб меравад.

Дар ин росто дар Ҷумҳурии Тоҷикистон истифода заминаҳои ҳуқуқӣ ба ниҳоди президентӣ эҳтирому манзалат қоил буда, рузи 16 ноябрро ҳамчун Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон эълом доштанд.

Воқеан, таҷлили ин рӯз натанҳо заминаи ҳуқуқӣ дорад, балки ҳамчун нишон эҳтиром ба роҳбари олии давлат инчунин заминаи таърихӣ низ дорад. Чунончӣ дар таърихи давлатдории тоҷикон ин таҷриба дида мешавад. Аз ҷумла тибқи баъзе сарчашмаҳои таърихӣ таҷлили ҷашни Наврӯзро маҳз ба тахт нишастани шоҳ Ҷамшед нисбат медиҳанд. Мутафаккири барҷастаи тоҷик Абурайхони Берунӣ оид ба ҷашни Наврӯз қайд менамояд, ки “...ва боз ид будани Наврӯзро чунин гуфтаанд, ки чун Ҷамшед барои худ тахт бисохт, дар ин рӯз бар он нишаст шуд ва ҷину шайётин онро бардоштанд ва ба як рӯз аз кӯҳи Дамованд ба Бобул омад ва мардум барои дидани ин амр дар шигифт шуданд ва ин рӯзро ид гирифтанд”. Аз ин бар меояд, ки таҷлил намудани Рӯзи президентӣ чун мақоми олии роҳбари меросияти таърихӣ буда, эҳёгари анъаноти аҷдодӣ мебошад.

Ҳамин тариқ, бо таҳлили масъалаи мазкур ба хулосае омадан мумкин аст, ки эълон доштани 16 ноябр ҳамчун Рӯзи Президети Ҷумҳурии Тоҷикистон падидаи фархунда ва талаботи саривақтӣ буда, баҳри таҳкими давлатдории миллӣ шароити мусод фароҳам хоҳад овард.

Мақсад аз рӯзи 16-уми ноябр дар он ифода меёбад, ки ибтидо аз ҳамин рӯзи тақдирсозу муайянкунандаи рушди минбаъдаи бомароми Тоҷикистон марҳилаи нави муҳими давлатӣ, яъне тибқи Конститутсияи давлатӣ, соҳибихтиёр дар Ҷумҳурии Тоҷикистон идоракунии президентӣ оғоз ёфта, Президенти тоза интихобгардида ба иҷрои вазифа шурӯъ намудааст.

Мо он ҳодисаҳои мудҳише, ки дар солҳои 90-уми асри ХХ рӯй дода буданд, ҳеҷ гоҳ фаромӯш карда наметавонем. Чандин модарон аз шавҳар, хоҳару бародар ва ҷигарбандони хеш ҷудо гардиданд, дар хонаву манзили мардум оташи ҷанги бародаркушро аланга доданд, ки ин ба валангор гардидани кишвари тоҷикон ва несту нобуд шудани эҳсоси ватандории мардум оварда расонид.

Ҷомеа боварӣ бар он дошт, ки рӯзе аз байни мардуми бономуси тоҷик фарзанди накӯе чун Рустами достон ба сари қудрат омада, ҳамаро ба якдиливу якпорчагӣ ва ваҳдату ягонагӣ даъват менамояд. Ин бовари амалӣ гардид ва шахсияти ватанхоҳу ватанпарвар Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз миёни халқ ба майдони сиёсат ворид шуда, зимоми давлатдориро ба даст гирифт.

Баробари ба сари қудрат омадани Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қалби зан-модари тоҷик аз нав ба зиндагӣ гарм шуд, зеро ин марди хирадманд тавонист фарзандони ин модаронро аз гурезагӣ баргардонад, бо ҷои истиқомат таъмин намояд, чароғи мурдаи ҳар як хонаи модари тоҷикро аз нав фурӯзон намояд. Ба оилаҳое, ки бе мард-сутуни хонадон монда буданд, сутуни хонадон гардид, то ин ки тавонанд дар роҳи зиндагӣ осуда қадам гузоранд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун шахсияти сарсупурдаи халқу давлат дар баробари анҷоми рисолати бузургу сангини роҳбарӣ ҷиҳати боло бурдани сатҳи огоҳии ҷомеа ва ёдоварӣ аз хизматҳои фарзандони бонангу номуси миллат пайваста талош намуда, зимнан бо омӯзиш ва офаридани асарҳои илмӣ-тадқиқотӣ бар рушди илмҳои ҷамъиятӣ дар кишвар мусоидат менамоянд. Зимнан, ҳар як давраи нави таърихӣ аз буҳрону мушкилоти амиқе оғоз меёбад, ки барои оммаи мардум фазои тоқатфарсо меофарад. Маҳз дар чунин давраҳо ҷавонмардони ватандӯст бо матонату ҷасорати хоси худ шиносоӣ мешаванд ва давлату миллатро аз бузургтарин офатҳо наҷот мебахшанд. Намунаи барҷастаи чунин шахсиятҳо худи Пешвои миллати тоҷик муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошанд, ки Тоҷикистонро дар давраи гузариш аз сангинтарин буҳрон - ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ наҷот бахшида, миллати ҷафокашидаро ба саодатмандӣ ва ин рӯзҳои нек расониданд.

Хизматҳои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои халқу Ватан хеле беназир буда, барои ҳар сокини ватандӯсту хештаншинос боиси арҷгузорӣ ва намунаи олии ватандорӣ ба ҳисоб меравад.

Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷони худро барои наҷоти халқаш сипар карда, ба миллат умри дубора бахшида, андешаи миллиро эҳё карда, Тоҷикистонро ободу машҳури дунё ва миллати тоҷикро сарбаланди олам гардониданд.

Мисралиев Ф.Д., ҷонишини директор оид ба корҳои таълимии Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе

Дар Коллеҷи технологии ба номи Абдулаҳад Қаҳҳорови шаҳри шаҳри Конибодом бахшида ба Рӯзи Президент ва 32 юмин солгарди Иҷлосияи 16 Шурои Олӣ конференсияи илмӣ назариявӣ таҳти унвони “Президент, Парчам ва садоқат ба арзишҳои миллӣ” баргузор гардид.

Дар оғози конференсия Суруди миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон дастаҷамъона суруда шуд. Директори коллеҷи технологӣ Замирахон Ирматова ба конференсия ҳусни ифтитоҳ бахшида, ҳозиринро рӯзи Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон самимона табрик намуда, дар бораи нақши нотакрору беҳамтои Эмомалӣ Раҳмон дар бунёди давлати навини тоҷикон суханронӣ кард.

Дар мавзуи “Пешвои миллат- кафили сулҳ ва амнияти миллӣ” сардори шуъбаи КДАМ дар шаҳри Конибодом Саидҷон Ҳакимов маърӯза намуд. Қайд кард, ки хизматҳои Эмомалӣ Раҳмон дар эҷоди роҳи сулҳу ваҳдат ҳеҷ гоҳ фаромӯш нахоҳад шуд. Эмомалӣ Раҳмон дар роҳи амнияти рушди Ҷумҳурии Тоҷикистон, бо риояи принсипҳои нигаҳдории сулҳу вахдати миллӣ, якпорчагии Ватан, пешгирии ҷангу ҳифз намудан аз фалокатҳо, тарғиби ғояи худшиносии миллӣ, посдории таърихи бостонии халқи тоҷик, иқдоми ташаббусҳои созанда ва некашон, бо ҷомеаи ҷаҳонӣ муаррифӣ гашта, муносибатҳои судманд барқарор намуда истодааст.

Муовини прокурори шаҳри Конибодом мушовири адлияи дараҷи 2 Собирҷон Ҷӯразода оид ба афзалияти таъмини волоияти қонун дар ҷомеа маъруза намуда иброз дошт, ки саҳми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистнро дар рушди ҳамаи бахшҳои ҷомеа назаррас аст. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон марди олиму оқилу фозилу хирадмандест, ки давлатро аз фаноёбӣ наҷот дода, мардумро атрофаш мутаҳҳид ва ба қалби мардумаш шӯълаи умедро бедор ва бо қадамҳои қатъӣ ба сулҳу осоиш, рушду суботи минбаъда ҳидоят намуд.

Ҳамчунин, сархатиби масҷиди ҷомеаи марказии шаҳр Аббасхон Аброров, собиқадори мақомоти прокуратура Мавлонхон Наҷмиддинзода оид ба мавзӯъҳои “Президенти мо ифтихори мо”, “Эмомалӣ Раҳмон- паймонгари ҷонфидо дар роҳи Ватан” ва корманди муассисаи таълими Рухшед Тухтаев маъруза намуданд. Номбурдагон афзуданд, ки дар арсаи байналмилалӣ ҳамчун шахси сулҳофару сулҳпарвар, сарҷамъкунандаи миллату мардумсолор, амалисозандаи заҳматҳои ояндабинона баҳри рушду нумӯъ ва ободии Ватану фароҳам овардани шароити арзанда барои мардуми кишвар, ташаббускори ҳалли масъалаҳои глобалӣ шинохта шудани Пешвои миллат, Президенти Тоҷикистонро на танҳо сокинони кишвар, инчунин ҷаҳониён эътироф намудаанд.

Дар фарҷоми конференсия иштирокчиён мубодилаи афкор намуданд.

Яке аз дастовардҳои бузурги Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ҷавонон ин таваҷҷуҳи бевосита ва ғамхоронаи Пешвои миллат ба насли ҷавони кишвар мебошад, ки дар баробари ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ зарурати ташаккул ва амалӣ намудани сиёсати давлатии ҷавононро пеш гирифт.

Ҳанӯз 13 марти соли 1992 Ҷумҳурии Тоҷикистон миёни Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил яке аз аввалинҳо шуда, санадҳои аввалин дар роҳи ташаккул ва инкишофёбии сиёсати давлатии ҷавонон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи сиёсати давлатии ҷавонон» – ро қабул намуд.

Пешвои муаззами миллат дар яке аз паёмҳояшон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон қайд намуданд, ки «мо бояд барои ҷавонон чунин шароите муҳайё созем ва онҳоро тарзе тарбия кунем, ки фарзандони мо дар зиндагӣ роҳи дурустро интихоб намоянд, илму донишҳои муосирро аз худ кунанд, касбу ҳунарҳои замонавиро омӯзанд ва оянда мақоми арзандаи худро дар ҷомеа соҳиб шаванд».

Дар асоси тағйиру иловаҳои 22 майи соли 2016 ба Конститутсияи кишвар барои ҷавонон вобаста ба иштирок дар ҳаёти сиёсӣ ва идоракунии давлат имконияти васеътар дода шуд, аз ҷумла синни интихоб шудан ба вакили Маҷлиси намояндагон, узви Маҷлиси миллӣ, пешниҳод ба номзадии Президент ва таъин шудан ба вазифаи судяҳои Суди Конститутсионӣ, Суди Олӣ, Суди Олии иқтисодӣ, судҳои Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон, вилоят ва шаҳри Душанбе аз 35 ба 30 поён карда шуд, ки ин барои ҷавонон имконият медиҳад, то онҳо бевосита дар ҳаёти сиёсии кишвар ва идоракунии давлат иштирок намуда, аз ҳуқуқҳои конститутсионии худ истифода намоянд. Пас аз ворид гардидани ин тағйиру иловаҳо иштироки ҷавонон дар ҳаёти сиёсӣ ва идоракунӣ тадриҷан рӯ ба афзоиш оварда, барои интихоб ва таъйин шудани онҳоро дар се шохаи ҳокимият заминаи ҳуқуқӣ фароҳам овард.

Имрӯз таваҷҷуҳи асосии Пешвои миллат дар самти баланд бардоштани маърифати ҷавонон мебошад, зеро маҳз бо ин роҳ ҷавонон аз таъриху фарҳанги халқи тоҷик, арзишҳои милливу умумибашарӣ ва равандҳои глобалии ҷаҳони муосир зиёдтар огоҳӣ пайдо менамоянд. Дар баробари ин, бо мақсади тарғибу ташвиқи баланд бардоштани маърифати илмии ҷавонон бо ташабус ва сарпарастии Пешвои миллат дар кишварамон ҳамасола озмунҳои ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст», «Илм-фурӯғи маърифат» ва «Тоҷикистон-ватани азизи ман» баргузор мегарданд, ки дар онҳо теъдоди зиёди ҷавонон ширкат меварзанд.

Дар маҷмуъ, мо ҷавонони даврони Истиқлол бо сарварии Пешвои миллатамон бо такя ба таърих, забон, фарҳанг, анъана, урфу одат ва маданияти миллӣ барои ҳифзу ҳимояи Ватани азизамон, ваҳдат, ягонагӣ, сулҳу субот, ҳифзи истиқлолият, ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, таъмини зиндагии арзандаи халқ ва ҳифзи манфиатҳои миллиамон тамоми кӯшишҳоро намуда истодаем.

Фарзона АТОЕВА,

донишҷӯи курси 1-уми факултаи кори ҳамширагии

Колеҷи тибби шаҳри Турсунзода

Мардуми тоҷик дар шахсияти Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон президенти оқилу хирадманд, корозмуда, дорои савияи баланди роҳбарӣ ва ташаббускорӣ, инсони содиқ ба халқу ватанро дарёфт. Ин вафодории Сарвари давлат ба Ватан ва халқ дар он аст, ки аз нахустин лаҳзаҳои роҳбари давлат будан аз барқарор кардани сулҳу амонӣ дар ин сарзамин иқдом гирифтанд. Бо ваъдаи худ - «Ман ба шумо сулҳ меорам!» вафо карда, Тоҷикистонро ба кишвари амн табдил доданд.

Ба сифати Президент корнамоиҳои Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои халқу миллати мо хеле зиёданд, шуруъ аз чаҳор ҳадафи бузурги миллию стратегӣ то шоҳкорию корнамоиҳо ва ташаббусҳои сатҳи ҷаҳонӣ. Шоҳкории аввалин ин аст, ки Президенти маҳбуби мо дар аввалин кӯшишҳояшон мардуми пурҳаросу ҷафодидаро гирди як суфра ҷамъ оварданд, мардуми минтақаҳои мухталифи кишварро, ки ба ҳам кинаву адоват меварзиданд, бо ҳам пайванд сохтанд ва сулҳро дар кишвари ҷангзадаи мо сарбаландона барқарор намуданд. Пас аз иҷрои ин ваъда рисолати бузурги сулҳсозии Сарвари давлат оѓоз шуд. Ҷонибдори сулҳ будани эшон аз дохили мамлакат то минбарҳои сатҳи ҷаҳонӣ ҳувайдо шуд.

Давлатсозии мо бо роҳбарии Сарвари хирадманд аз сифр шуруъ гардид. Роҳбари давлат бо дасту дили гарм ба бунёди давлати навин оѓоз карданду Тоҷикистонро ба мамлакати биҳиштосо таюбдил доданд. Имрӯз кишвари мо яке аз амнтаринҳо дар сатҳи дунё эътироф гардидааст.

Рисолати сулҳофарӣ ва ҷонибдорӣ ба он аз ҷониби Пешвои миллат то ба минбарҳои баланди созмонҳои байналмилалӣ рафта мерасад. Дар ҷаҳон Президенти кишвари моро ҳамчун шахсияти сулҳофар шинохта, эътирофу эътиром мекунанд. Аз ҷумла, 24 сентябри соли 2024 Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар «Ҳамоиши Оянда» дар шаҳри Ню-Йорки Иёлоти Муттаҳидаи Амрико оид ба вазъи давлатҳои гирифтори ҷангу низоъ брози назар карда, пешниҳод намуданд, ки тавассути қатъномаи махсуси Созмони Милали Муттаҳид «Даҳсолаи таҳкими сулҳ ба хотири наслҳои оянда» қабул карда шавад.

«Имрӯз мо шоҳиди афзоиши низоъҳо дар манотиқи гуногуни ҷаҳон ҳастем, ки садҳо ҳазор талафоти ҷониро байни аҳолии осоишта дар пай доранд. Вақти он расидааст, ки мо аз иқдоми муассир барои тақвияти нақши асосии Созмони Милали Муттаҳид дар ҳалли низоъҳо ва барқарорсозии сулҳу субот дар сайёра кор бигирем», -изҳор доштанд Президенти Тоҷикистон.

Ҳамин тавр, Президенти мамлакат дар ҳар як маросиму саммитҳои сатҳи байналмилалии вобаста ба масъалаҳои сулҳ масъалаҳои мубрами ҷаҳониро пешниҳод месозанд, ки қобили дастгирӣ ва ҷонибдорианд. Чунин пешниҳодоти мубраму саривақтӣ бори аввал нест, ки аз ҷониби Пешвои миллат дар сатҳи ҷаҳони ҷонибдорӣ мегарданд. Ин масъала далели он аст, ки сарвари давлатӣ на танҳо ҳомии сулҳ дар кишвари худ, балки дар тамоми мамолики ҷаҳонанд.

Ин хизматҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ба инобат гирифта, дар роҳи сулҳофарӣ он касро ба унвонҳои сатҳи ҷаҳонӣ сарфароз гардонидаанд. Аз ҷумла, барои нақши бориз доштан дар таҳкими сулҳу истиқрори ваҳдат ба Пешвои миллат «Унвони олии фарҳангию сиёсии ҷомеаи Аврупо – Пешвои асри ХХI», медали тиллоӣ «Барои таҳкими сулҳу ризоияти байни халқҳо» ва мукофоти сулҳи Созмони Милали Муттаҳид тақдим намудаанд.

Дар маҷмӯъ, бояд гуфт, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун рамзи сулҳу амонӣ, бунёдгузори давлати навини тоҷикон, Пешвои тоҷикони тамоми ҷаҳон, ҳомии хал ва шахсияти маорифпарвару сиёсатмадори сатҳи олӣ эътироф шудааст. Бигзор, сулҳи Тоҷикистон бо Сарвари оқилу доно ва маҳбубаш доимо пойдор бошад.

Одиназода Латофат Амиршо,

директори Коллеҷи омӯзгории шаҳри Кӯлоб,

номзади илмҳои педагогӣ, дотсент

Вохӯрии раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон академик Фарҳод Раҳимӣ бо роҳбари Намояндагии Агентии Ҷопон оид ба ҳамкориҳои байналмилалӣ дар Тоҷикистон (JICA) Имай Сэйдзю доир гардид.

Дар оғози мулоқот академик Фарҳод Раҳимӣ дар бораи Кумита, муассисаҳои зерсохтори он, самтҳои фаъолият ва дурнамои рушди соҳаи таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ маълумоти мушаххас дода, таъкид кард, ки бо вуҷуди навтаъсис будани Кумита аллакай як қатор корҳо, аз қабили таҳияву бознигарии санадҳои танзимкунандаи фаъолият, нақшаву барномаҳои таълимӣ, афзоиши шумораи ихтисосҳои коргарӣ, таҳкими равобити байналмилалӣ, ба имзо расонидани санадҳои дуҷонибаи ҳамкорӣ бо шарикони рушд ва дигар корҳои марбут ба самти фаъолият иҷро гардиданд.

Дар идомаи суҳбат раиси Кумита масъалаи навсозӣ, таъмиру тармими муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ, таҳкими пояи моддию техникии муассисаҳо, инчунин бо лавозимоти озмоишгоҳӣ, асбобу анҷом, техникаву технологияи зарурӣ, асбоби аёнӣ, китобҳои дарсиву модулҳои таълимӣ, дастурамалҳои корӣ ва тавсиявӣ таъмин намудани муассисаҳои таълимии таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбиро бо ҷаноби Имай Сэйдзю матраҳ намуд.

Дар рафти мулоқот ҷаноби Имай Сэйдзю ба академик Фарҳод Раҳимӣ ҷиҳати истиқболи гарму самимӣ изҳори сипос намуда, ба сатҳи баланди ҳамкории байни ду кишвар таъкид намуд. Ӯ муҳимияти талошҳои муштараки ду кишварро барои рушди зинаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ таъкид кард.

Имай Сэйдзю афзуд, ки Агентии Ҷопон оид ба ҳамкориҳои байналмилалӣ барои роҳандозӣ ва таҳкими ҳамкориҳои муштарак бо Кумита ҳамеша омода буда, дар доираи равобити дуҷониба омӯзгорони ризокори ҷопонӣ дар муассисаҳои таҳсилоти касбии сохтори Кумита ба омӯзгорону устоҳои таълимӣ-истеҳсолӣ нозукиҳои касбро бо назардошти талаботи пешқадами бозори меҳнати байналмилалӣ таълим дода, табодули донишу таҷриба мекунанд.

Бо таваҷҷуҳ ба он ки беш аз 30 дарсади аҳолии Ҷопон нафарони аз60-сола боло буда, кишвар барои ҷалби қувваи кории хориҷӣ ҳавасманд аст, Имай Сэйдзю иброз дошт, ки ҷиҳати ҷалби хатмкунандагони соҳибкасби муассисаҳои зерсохтори Кумита бо ҷойи кор дар Ҷопон мусоидат хоҳад кард.

Дар анҷоми мулоқот раиси Кумита пешниҳод кард, ки барои рушди ҳамкории минбаъда Кумита метавонад дар муассисаҳои зертобеъ курси омӯзиши забони ҷопониро ба роҳ монад ва ин пешниҳод аз ҷониби намояндагони JICA бо хушнудӣ пазируфта шуд.

Саҳми инсон дар таърих аз умдатарин масъалаҳои омӯзиш, таҳқиқ, арзёбӣ ва хулосабарорӣ мебошад. Ва аз Дунёи Қадим то ба имрӯз мавзуи баҳс интихоб шудааст: магар инсон таърихро офаридааст ё таърих аз хосияти фавқулодаи қонунмандии тараққиёт ва рушду инкишоф бархӯрдор аст?

Дар ҳар сурат, назария ва амалияи тақдири кишварҳои олам омили инсониро ҷузъи муайянкунандаи бунёди давлат ва такондиҳандаи ҳодисаҳои ҷамъиятӣ, аз ҷумла рушди давлатдорӣ, эътироф менамояд. Софокл таъкид мекунад: «Дар дунё қувваҳои бузург бисёранд. Аммо бузургтар аз Инсон дар табиат дигар неруе нест. Ӯ дар олам ғолибона қадам мезанад. Тамоми намуди қувваҳоро тавассути ақлу фаросати одамӣ паси сар карда. Лекин боз зӯрии Ақли Инсон дар он аст, ки ояндаро ҳушмандона пешгӯӣ карда метавонад».

Омӯзиши сифатҳои шахсият воситаи муҳимми дарки воқеияти имрӯз ва ояндабинии ҷараёни рушди ҷомеа мебошад. Ба хотири он ки тибқи таъкиди нобиғагони классик, «таърих чизе нест, ба ҷуз фаъолияти ба мақсад нигаронидашудаи инсон».

Ҳамзамон, бояд донист, ки сарчашмаи асосии мақсадгузорӣ, на шуури инсон, балки раванди воқеаҳои ҷамъиятӣ, олами объективӣ мебошад ва шахсро барои ҷуръат, тасмимгирию амал такон медиҳад. Сафарбар менамояд. Воқеият аст, ки ниёз ба амалро ногузир мегардонад.

Аз лиҳози дигар, ба таъбири академик И. Ковалченко, «ҳар насли таърихии инсоният дар давраи мушаххаси замон аз захираҳои таъйингардидаи моддӣ ва маънавие бархӯрдор аст, ки системаи муносибатҳои истеҳсолӣ, сиёсӣ, ва мадании давр онро фароҳам овардааст. Ва ин насл ҳангоми фаъолият қодир аст, фақат аз ҳамин захираҳо истифода намояд. Фаъолияти худро ташкил кунад.

Дуруст аст, ки дар натиҷаи амали мақсаднок ин захира ва ин имконот метавонанд такмил ва муносибатҳо тағйир ёбанд, аммо амал кардан, танҳо ва фақат дар доираи ана ҳамин имкониятҳо ва ана ҳамин захираҳо сурат гирифта метавонад».

Яъне фаъолияти раҳбари сиёсии ҷомеа, ки бо амри тақдир масъулияти сарвари миллат ба дӯши ӯ меафтад, дар доираи ду омил – моддӣ ва маънавӣ маҳдуд аст.

Таҳлил, баррасӣ ва арзёбии шахсияти раҳбари сиёсӣ аз он ҷиҳат ҳам қобили таваҷҷуҳ аст, ки сарфи назар аз замон ва мушкилоти рӯ ба рӯйи ҷомеа, фазилати ӯ муҳитсоз ва омили ташаккули навъи боварӣ, эътимод, ахлоқ ва маънавиёти табақаҳои гуногуни ҷомеа мегардад.

Яке аз самтҳои омӯзиши сифати шахсияти раҳбар, инъикоси фаъолияти ӯ дар ҳолати динамикӣ – қудрати пешрафт, ҳалли мушкилот ва сарнавишти сиёсии ҷомеа, ки новобаста аз иродаи зимомдори мамлакат арзи вуҷуд кардааст, маҳсуб мегардад.

Насли мо шоҳиди сиёсати амалии Сарвари кишвар дар мушкилтарин даврони давлатдории тоҷикон, охири асри ХХ ва нимаи аввали асри ХХI аст.

Ман, ҳамчун шаҳрванд, шоҳиди воқеӣ ва иштирокдори раванди сиёсати амалӣ зери раҳбарии Қаҳрамони миллати тоҷик, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳастам.

Аз ин лиҳоз, барои мо арзишмандии табиат ва нақши шахсияти Раҳбар дар тулуи мушкилнафаси давлатдории миллӣ, шароити ниҳоят сангини гирдоби таърихӣ, даврони тақдирсоз, қонунмандии ҷараёни тараққиёти ҷамъиятии замон чун оина равшан аст.

Волотарин сифати роҳнамо дар қудрати қабули қарор ва амалӣ кардани он дар чаҳорчӯбаи таъмини суботи миллӣ ва рушду тараққиёти мамлакат аён мегардад.

Нақшаи ба ниёзҳои мардумӣ ҷавобгӯ, тахассусмандона ва дақиқ пешбинигардидаи зина ба зина ба эътидол овардани вазъи мамлакат, нишонаи аслии ин сиёсат ба ҳисоб меравад.

Бузургтарин фоҷиа барои мардумони олам низоъ бар мабнои динӣ – мазҳабӣ ва миллӣ – маҳалгароӣ ба шумор меравад. Бо ангезаҳои умқӣ ва носолими руҳиву равонӣ, ки хосияти ҳамагонии қишрҳои васеи мардумиро касб мекунад, ҳаллу фасли чунин даргириҳо аз мушкилтарин вазифаҳои сарварони кишвар, ҳатто наслҳо мегардад. Ҳамасрони мо шоҳиди чунин воқеаҳои хуношоми тулонӣ дар Сурия, Ироқ, Яман, Сомали, Судон ва даҳҳо кишвари дигари олам мебошанд. Хирадмандии роҳбари давлат, дараҷаи олии тавони ҳаллу фасли мушкилоти инсонӣ, ки дар қазияи фалокати миллати тоҷик зуҳур гардид, аз сифатҳои олӣ ва фарқкунандаи Сарвари Тоҷикистон мебошад.

Дар баробари ин, дар шароити хазинаи холии давлат, кӯшиши умдаи ҳукумат – масъалаи бо нон таъмин кардани аҳолӣ буд.

Тавассути қабули қарорҳои ғайримаъмулӣ ба мардум заминҳои корам тақсим карда шуд. Дигар чораҳои фавқулодаи наҷот аз гуруснагӣ ва касалиҳои марбут ба ин вазъ рухдода, батадриҷ амалӣ гардиданд.

Роҳбари давлат муътақид аст, ки мавҷудияти инсон дар ҷомеа хосияти мухтор надорад. Маҳсули фазо, муҳит, вазъият ва воқеият аст. Рушди инсониро масъалаи ҳаётан муҳим ва замонати тараққии устувори имрӯзу ояндаи миллат эълон ва дар ин самт миллиардҳо сомонӣ сарф кард.

Чунин назария ва усули кор раванди мақсадноки стратегӣ гирифт.

Давлат бо тамоми неру кӯшиш мекунад, ки наврасону ҷавонони мамлакат бо тарбия ва таълими босифат фарогир бошанд. Дар бораи қонунҳои тараққиёти табиат, ҷамъият ва тафаккур тасаввуроти аниқ дошта, роҳ ва усули истифодаи онҳоро омӯзанд. Агар воқеияти объективӣ ба фазои субъективӣ таъсиррасон бошад, субъект низ мебояд ба ҳолати объективии ҷомеа таъсиргузор, фазосоз, аз ҳама муҳим, омил будани худро ба намоиш гузошта тавонад.

Зарурат ба таъкид аст, ки Илм, Дониш ва Маърифат аз ниёзҳои ҳаётан муҳимми ҷомеаи башарӣ ҳастанд.

Кӯшиши Сарвари кишвар, ки мо солҳо шунидем ва дидем, таъкиди он нуктаест, ки «сафарбар кардани тамоми неруи инсонӣ ба самти ягона – рушди донишу маърифат мебошад. Давроне хушбахт ҳисобида мешавад, ки бузургтарин фатҳ – расидан ба қуллаҳои дониш эътироф гардад» (Анри Сен–Симон).

Яке аз нишонаҳои хирадмандии Роҳбари давлат ҷиддан ба инобат гирифтани пешомадҳои фавқулода ва ғайриинтизори иқтисодӣ, иҷтимоии дохилӣ ва омилҳои берунии хосияти табиӣ ва геополитикидошта маҳсуб мегардад.

Муносибати Сарвари давлат дар ин маврид, аз дидгоҳи диалектикӣ бархӯрдор аст. Ӯ ба воқеият аз мавқеъ ва вусъати тағйирёбӣ, дигаргуншавӣ, инчунин, эҳтимоли таъсиррасонӣ ба вазъи иҷтимоӣ ва иқтисодии Тоҷикистон менигарад.

Ба ақидаи ӯ, инсон дар ҷаҳони бесарусомонӣ ва пешгӯинашаванда, бояд низоме коркард ва роҳандозӣ кунад, ки манфиатҳои миллат ва давлатро ҳимоя карда тавонад. Ҷомеаро дар ҳолати рушд ва ҷавобгӯ ба талаби замон нигоҳ дорад.

Ба андешаи мантиқии Роҳбари давлат, дар баробари омили ирсият, инсон маҳсули муносибатҳои ҷамъиятӣ аст. Тарбият, муҳит, донишу маърифат, таҷриба ва таҳлили муқоисавии таҳаввулоти зиндагӣ ва хулосаи дуруст баровардан аз он, барои ташаккули шахсият таъсири муайянкунандагӣ доранд.

Таҳлили назария ва амалияи сиёсии Сарвари кишвар аз он шаҳодат медиҳад, ки идеали асосии ӯ сохтани давлати миллӣ тавассути тарбияи ҳисси хештаншиносӣ ва худшиносии миллӣ, таъмини ваҳдати миллӣ бар пояи баланд бардоштани некуаҳволии мардум аст.

Мо эҳсос мекунем, ки ақидаҳои мазкур аз ҷаҳонбинӣ, маънавиёт ва эътиқодмандии бунёдии ин шахсияти бузург сарчашма мегиранд.

Солҳо, мутобиқ ба иҷрои вазифаҳои хизматӣ, ман Сардори давлатро дар сафарҳо ҳамроҳӣ кардаам.

Барои донистан, ӯ на танҳо одамонро ба ҳузури худ мепазирад, балки борҳо пеши мардум меравад, то шахсан ба аҳвол, кору бор ва рафти зиндагиашон шинос шавад.

Ҳар як сухану амалаш барои он такрорнашаванда ва ҷолиби таваҷҷуҳанд, ки натиҷаи таҳлили таҷрибаи зиндагӣ буда, дарбаргирандаи ниёзҳои рӯзафзун ва тағйирёбандаи талаботи ҷамъиятист.

Мо ҳангоми иҷрои вазифа эҳсос мекунем, ки Сарвари кишвар нисбат ба мавқеъ, супориш ва вазифаҳогузориҳои худ итминони комил дорад. Аз рӯйи зинаҳои ташаккул, камолоти давлат, пуштибонии мардуми одӣ аз ин сиёсат муътақид аст, ки роҳи интихобкардааш дуруст ва адолатхоҳона аст.

Эътиқодмандии Президент ба ормону орзуҳои худ аз асоси воқеӣ бархӯрдор мебошад. Он бар шуурнокии ҳақиқӣ, дарки воқеии вазъ дар дохили мамлакат, минтақа ва кишварҳое, ки тақдири Тоҷикистон бо онҳо алоқамандӣ дорад, асос ёфтааст.

Аз диди Роҳбари давлат, офарандаи таърих инсон аст. Ҳар шахс бояд масъулияти худро дар назди ҷамъият барои имрӯз ва оянда эҳсос кунад. Вазифаҳои худро донад. Онро бо дарки масъулият ва кулли имконоти руҳиву равонӣ ва ҷисмонӣ иҷро намояд.

Дар Осиёи Марказӣ Ҷумҳурии Тоҷикистон ягона кишваре буд, ки аз рӯзҳои аввали Истиқлол ба мушкилтарин шароити сиёсӣ-ҳарбӣ ва иқтисодӣ-иҷтимоӣ гирифтор шуд.

Аз лиҳози қаламрав, мавқеи ҷуғрофӣ, релеф, захираҳои замини корам, канданиҳои фоиданок, дар мавқеи ғайри қобили муқоиса бо дигар давлатҳо қарор дорад.

Дар ин маврид, Сарвари кишвар воқеиятро дарк карда, таъкид менамояд, ки имконоти тараққиёт ва пешрафти Тоҷикистон танҳо дар канданиҳои фоиданок ва мавқеи ҷуғрофиёии он нест. Аз захираҳои маънавӣ, ақл, фаросат, дониш, тахассусмандӣ ва дараҷаи рушди илму маърифат – захираҳои инсонӣ, иродатмандии саросарии миллӣ вобастагӣ дорад.

Роҳбари давлат ба хирад ва касбият чун муҳимтарин воситаҳои истеҳсолот ва такомули давлатдории миллӣ муносибат мекунад. Неруи аслии инсонро на дар мавҷудияти одии ҷисмонӣ, балки дар моҳияти ҷаҳонбинӣ ва руҳи ӯ ба инобат мегирад. Баҳо мегузорад.

Борҳо ман шоҳиди он будам, таъкид мекард, ки ягона маҳаки шинохти инсон – дарки манфиатҳои миллӣ, мувофиқати кору амали ӯ дар лаҳзаҳои барои давлат ҳалкунанда ва ҳаётан муҳим аён мегардад. На дар сухан ва шиорпардозӣ.

Ҳангоме ки мо дар бораи шахсияти Сарвари кишвар андеша мекунем, роҳи тайнамудаи ӯро дар зиндагӣ ба ёд меорем.

Ӯ дар оилаи деҳқон таваллуд ва бузург шудааст. Тамоми зинаҳои ҳаёти худро дар миёни мардуми одӣ дар меҳнат, заҳмат, омӯзиш ва андӯхтани донишу таҷриба сипарӣ кардааст.

Хулосаи мо ин аст, ки бузургтарин устоди Роҳбари давлат таҷрибаи рӯзгор аст.

Ҷомеа ҳамчун ҷузъи табиат дар давраҳои муайян, ҳассос ва хатарзои таърихӣ қудрати худро ба намоиш мегузорад. Таҷрибаи асрҳои аср дар хазинаҳои ирсии маънавиёти миллӣ маҳфуздоштаро аз худ нишон медиҳад.

Ҳамзамон, шахсияти бузург падидае нест, ки ба тарзи алоҳида, мухтор худро ҳамчун қаҳрамони фардӣ муаррифӣ кунад. Не. Баръакс. Шахсияти бузург онест, ки тамоми қудрати хешро барои хизмат ба ниёзҳои мардум равона кардааст.

Аз ҷумлаи сифатҳои инфиродии Роҳбари давлати Тоҷикистон, ки мавриди эътирофи умум гаштаанд, волотарин мақом дар байни аҳли сухан дорад. Болотарин манзалат дар иҷрои қавлу амал ӯрост. Ба ҳамин васила, шуҳрату шарафу обрӯ касб кард. Мардум ӯро Пешво хонд.

Шахсияти гениалӣ ормон, мақсад ва ниятҳои худро дар он шароит амалӣ мекунад, ки чунин нақш ба хислати маънавиёти мардумӣ ва муҳити зиндагӣ созгор ояд.

Эҳёи миллат барои Роҳбари давлат аз масъалаҳои муҳимтарин ба ҳисоб меравад. Маҳз ба ҳамин хотир, бо супориши ӯ китоби «Тоҷикон»-и Бобоҷон Ғафуров нашр ва ба ҳар як хонадони тоҷик туҳфа карда шуд. «Шоҳнома»-и Абулқосими Фирдавсиро чун қуръони Аҷам эътироф ва китоби рӯйимизии ҳар фарди ватанпарвар эълон кард.

Таҳлили сифатии фаъолони ба саҳнаи сиёсии солҳои навадуми асри гузашта воридшуда – яке аз фоҷиабортарин давраи таърихии миллати тоҷик, нишонгари он аст, ки бидуни чунин шахсияти бузурге мисли Эмомалӣ Раҳмон, расидани миллати парокандагашта ба сулҳу субот ва таъсиси давлати ягонаи соҳибистиқлол ва ба пайроҳаи рушд раҳнамун сохтани он, ғайриимкон буд.

Ҳамзамон бо ин, мо ҷонибдори он ақида ҳастем, ки зуҳуроти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чун шахсияти фавқулодаи сиёсӣ дар таърихи миллати тоҷик, падидаи ғайриинтизор нест. Ӯ ифодакунандаи рушду камол, хираду андешаи таърихии миллати тоҷик дар роҳи Истиқлоли давлатӣ, маҳсули асрҳост, ки дар нақши ин абармарди сиёсат таҷассум ёфт. Эҳёгари ормону орзуҳои миллат дар ҳазораи ахир гашт.

Ҷойи сипос, хотиррасонӣ ва таъкид аст, ки дар муддати зиёда аз се даҳсолаи ахир, таҳти роҳбарии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таълимоти назариявӣ ва таҷрибаи амалӣ дар масъалаи таъсис, рушд, инкишоф ва ҳимояи сохти давлатдории миллӣ коркард ва роҳандозӣ гардид.

Аз худ кардан, инкишоф додан ва амалӣ намудани ин таълимот аз муҳимтарин вазифаҳои наслҳои имрӯзу фардо, ҳамчун замонати пойдорӣ, субот ва тараққии миллӣ мебошад.

Хотирот шакли ифодаи мавқеи шахсӣ аст.

Мо ҳамасрон, ҳамкорон, ҳамсафон ва шоҳидони даврони ҳокимияти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳастем.

Рӯзу моҳу солҳо моли таърих мешаванд.

Чун воқеият шакли субъективии дарки ҳастист, бидуни шубҳа, дар бораи шахсиятҳои фавқулодаи таърихӣ низ, садсолаҳо тафсир ва тавсифномаҳо идома хоҳанд ёфт.

Ин зуҳуроти одӣ ва маъмулии таҷрибаи таърихи инсоният аст.

Насли охири асри ХХ ва оғози нимаи аввали асри ХХI мушоҳидачии фаъоли заҳматҳои бузурги муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар сиёсати амалии давлатдорӣ – ташкил ва раҳбарии ҳукумат, пешбурди кори соҳаҳои ҳаётан муҳим ва тақдирсози сиёсати дохилӣ ва хориҷии мамлакат, коркард ва роҳандозии соҳаҳои ҳаётан муҳимми давлатдорӣ – иқтисодӣ, иҷтимоӣ, амниятӣ, мудофиавӣ, илм, маориф ва фарҳанг мебошад.

«Тасдиқ мегардад, ки истеъдод ва зуҳуроти шахсияти фавқулодаи таърихӣ хосияти модарзодӣ дорад». Ин хулосаи Гегел низ дар сифатҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон воқеияти истисноӣ нест.

Агар бунёдгузори давлати тоҷикон нобиғагии худро дар сиёсат ба аҳли башар нишон дода бошад, шахсияти ӯ низ барои мо ба ҳамин дараҷа омӯзанда аст.

Аммо ҳақиқати таърихиро бояд эътироф намуд.

То замони Истиқлол тадқиқоти мустақили мукаммали бунёдии ба низом даровардашудаи академӣ нисбат ба таърихи қадимтарин, қадим, асрҳои миёна ва нав аз ҷониби олимони маъруфи тоҷик, рус, шуравӣ ва байналхалқӣ анҷом ёфта буд.

Нобиғагии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар он аст, ки дар натиҷаи тадқиқи мавод ва таҷрибаи таърихӣ, махсусан воқеияти талхи солҳои аввали мустақилият дар ҳаёти халқи тоҷик, муборизаҳои шадиди геополитикии муосир ва зарурати ҳаётии ҳифзи манфиатҳои миллии Тоҷикистон, бо таълифи асар ва суханрониҳои андешамандонаи дар умқи фикр сайқалдида, консепсияи Истиқлоли давлатӣ, масъалаҳои хештаншиносӣ ва худшиносии миллиро илман коркард ва ба ҳамватанон пешкаш кард.

Дар рафтор, гуфтор ва зиндагии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ҳамчун инсон ман шахсияти поктинат, одӣ, хоксор, фурӯтан, хушсуҳбат, нектабиат, ҳимматбаланд, фарди доно ва роҳбари тавоно, фасеҳгуфтор, марди худогоҳу ватандӯст, эҳёгари анъана ва бузургии ниёкон, таърихофарин, пайвандгари тоҷикон, ангезандаи руҳи миллӣ, муҳофизи Ватан, масъулиятшинос, руҳбахш, пуркору накукору пурсаъю қарин ба одамони меҳнатӣ ва дардошноро дарёфтам.

Ӯ воқеан, меҳнатдӯст ва заҳматқарин аст.

Дар шоҳидӣ ва пеши назари мо садҳо, ҳазорҳо амале ба намоиш гузошт, ки ӯро ҳамчун ҷавонмард, фарзанди баруманди ин сарзамин, ҷонфидо ба хотири сулҳу субот, ваҳдат, якпорчагии Ватан, обрӯ, манзалат ва тақдири таърихии миллат ва давлати тоҷикон муаррифӣ кард.

Масъулияти таъмини амнияти мамлакат, ки солҳо ба дӯши банда гузошта шудааст, воқеан, ҳамарӯза сайқали дониш, таҷриба ва касбиятро тақозо мекунад.

Бояд эътироф намуд, ки Роҳбари давлат ҳангоми баррасӣ, таҳлил ва арзёбии маълумот, дараҷаи баланди истеъдоди фитрӣ, тавони расидан ба моҳияти масъала, дарк кардани тазоде, ки аз аломатҳои зоҳирии маълумот ба қонунмандӣ ва умқи падидаи ҷолиби таваҷҷуҳ мебарад, муносибат мекунад.

Дар қабули қарор иродатмандӣ, солорӣ ва мустақилияти омӯзанда аз худ нишон медиҳад. Моро низ ба чунин муносибат ба ҳама гуна далел водор месозад.

Хирад ва таҳаммулпазирии Роҳбари давлат бо вуҷуди серталабӣ, дар муносибат бо аъзои Ҳукумат, роҳбарони дараҷаҳои гуногуни мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатӣ, дар лаҳзаҳои ҳассос, мураккаб ва гоҳо нобарории иҷрои вазифаҳои хизматӣ, барои ҳама гуна сатҳҳои мақомот намунаи барҷастаи омӯзиш, таҷрибаандӯзӣ, арзёбӣ ва хулосабарорӣ аст.

Дар бораи роҳ, усул, маърифат, назокат, муошират ва фарҳанги волои идории муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон месазад тадқиқоти тахассусмандонаи академии шоистаи илмӣ ба анҷом расад. Ва он ҳамчун мактаби раҳбарии давлатдории миллии намунаи ибрат, мавриди истифодаи наслҳо қарор гирад.

С. ЯТИМОВ

Бознашр аз рӯзномаи "Ҷумҳурият"

Имрӯз Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба сиву як қонун имзо гузоштанд. Қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба ворид намудани тағйиру иловаҳо ба кодексҳои маданӣ, мурофиавии иқтисодӣ, ҳуқуқвайронкуии маъмурӣ, ба қонунҳо «Дар бораи ғалла ва маҳсулоти коркарди он», «Дар бораи ҳифзи муҳити зист», «Дар бораи сайёҳӣ», «Дар бораи кумакҳои унвонии иҷтимоӣ», аз ҷумлаи онҳо мебошанд.

Қонунҳои баимзорасида барои рушди босуръати иҷтимоию иқтисодии кишвар, ҳифзи табиат, қонунияту тартибот ва баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии мардум равона шудаанд.

Қонунҳо дар матбуот нашр карда мешаванд.

Имрӯз дар Коллеҷи технологии шаҳри Душанбе маросими ҷоизасупорӣ ба ғолибони даври ниҳоии олимпиадаи ҷумҳуриявии донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рӯйи фанҳои таълимии физика, химия, биология, математика ва технологияи информатсионӣ баргузор гардид.

Дар олимпиадаи мазкур академик Фарҳод Раҳимӣ, Раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Давлатзода Баҳрулло, муовини якуми Раиси Кумита, директорони коллеҷҳо, омӯзгорон, донишҷӯён иштирок ва суханронӣ намуданд.

Дар рафти маросими тантанавӣ қайд гардид, ки олимпиадаи мазкур бахшида ба “Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф” эълон шудани солҳои 2020-2040 ва барои дарёфти “Ҷоми Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон” доир гардид.

Фарҳод Раҳимӣ, Раиси Кумита оид ба таҳслоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, гуфт, олимпиада дар доираи дастуру ҳидоятҳои Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо мақсади рушди тафаккури техникӣ, тарғиби ҷаҳонбинии илмӣ, тавсеаи ихтироъкорию навоварӣ, ҳамгироии илм бо истеҳсолот ва ҷалби бештари донишҷӯён ба омӯзиши фанҳои табиӣ, дақиқ ва риёзӣ баргузор гардид.

Иттилоъ дода шуд, ки даври ниҳоии олимпиада 355 нафар иштирок карда, аз миёни онҳо беҳтаринҳо сазовори ҷойҳои 1, 2 ва 3 шуданд. Азрӯи хулосабарории ҳайати ҳакамон ғолибони озмун аз рӯи номинатияҳоба таври зайл муайян шуданд:

Номинатсияи биология:

Юсуфов Ширинбек - Коллеҷи тиббии шаҳри Панҷакент (ҷойи 1)

Кабирова Ҷонова - Коллеҷи омӯзгории ба номи Х. Махсумова (ҷойи 2)

Умарова Саида - Коллеҷи тиббии шаҳри Бохтар (ҷойи 2)

Набиева Шифо - Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 3)

Саидаҳматова Бибиоиша - Коллеҷи тиббии ноҳияи Ёвон (ҷойи 3)

Номинатсияи технологияи информатсионӣ:

Абдуллоев Муҳаммадраҷаб - Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 1)

Мақсудов Саидҷалол - Коллеҷи информатика ва техникаи компютерии шаҳри Душанбе (ҷойи 2)

Бобоҷонзода Билолҷон - Коллеҷи тиббии шаҳри Ваҳдат (ҷойи 3)

Номинатсияи математика

Ҷумаев Алишер - Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 1)

Қодири Абдуқодир - Коллеҷи техникии ДТТ (ҷойи 2)

Маҳмадизода Салмоншоҳ - Коллеҷи информатика ва техникаи компютерии шаҳри Душанбе (ҷойи 2)

Муродалиев Ҳикматулло - Коллеҷи тиббӣ-иҷтимоии шаҳри Левакант (ҷойи 3)

Холмуродова Фотима - Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ (ҷойи 3)

Номинатсияи физика

Худойбердиева Мунира - Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 1)

Ғуломова Меҳрона - Коллеҷи тиббии шаҳри Конибодом (ҷойи 2)

Имомурзоева Дилдора - Коллеҷи тиббии ноҳияи Ёвон (ҷойи 2)

Зобичаева Фарида - Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ (ҷойи 3)

Абдуллоев Зубайдулло - Коллеҷи тиббии шаҳри Кӯлоб (ҷойи 3)

Сайдуллоев Ҳасан - Коллеҷи техникии ДТТ (ҷойи 3)

Номинатсияи химия

Чунаев Арслонбек - -Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 1)

Мутрибаи Худоёр - Коллеҷи тиббии шаҳри Кӯлоб (ҷойи 2)

Рустамзода Садриддин - Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ (ҷойи 2)

Шеров Собирҷон - Коллеҷи тиббӣ-иҷтимоии шаҳри Левакант (ҷойи 2)

Шоимардонова Сафина - Коллеҷи тиббии ноҳияи Ёвон (ҷойи 3)

Ба ғолибон, ҷом, диплом ва туҳфаҳои хотиравӣ тақдим гардид. Ҳамзамон, онҳое, ки холи нисбатан баландтар доштанд, бо “Ифтихорнома”-и Кумитаи тадорукот сарфароз дониста шуданд.

Аз рӯи натиҷагирии шумораи бештари ҷоизадорон дастаи олимпии Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон сазоври мақоми якум, Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ соҳиби ҷойи дуюм ва Коллеҷи тиббии шаҳри Бохтар барандаи ҷойи сеюм эълон шуданд. Ҳамзамон, роҳбарони як қатор барои саҳмгузорӣ дар ташкил ва баргузории олимипада бо “Сипоснома”-и Кумита қадрдонӣ карда шуданд.

10 ноябр дар шаҳри Риёз Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳошияи Саммити муштараки ғайринавбатии арабию исломӣ бо Вазири сармоягузории Арабистони Саудӣ Холид Ал-Фолиҳ мулоқот намуданд.

Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид доштанд, ки рушду тавсеаи робитаҳо дар соҳаи тиҷорату иқтисод яке аз самтҳои асосии ҳамкорӣ мебошад.

Баргузории мунтазами нишастҳои Комиссияи байниҳукуматии Тоҷикистону Арабистони Саудӣ ва анҷуманҳои соҳибкорӣ, намоишгоҳҳои маҳсулот ва таъсиси Фонди муштараки Тоҷикистону Арабистони Саудӣ оид ба маблағгузории лоиҳаҳои сармоягузорӣ бар суди кор номида шуд.

Гуфта шуд, ки миёни ду кишвар оид ба татбиқи лоиҳаҳои муштараки сармоягузорӣ дар самтҳои саноати сабук, хӯрокворӣ, металлургӣ, дорусозӣ, инчунин энергетика ва кишоварзӣ имкониятҳои зиёд мавҷуд аст.Бунёди марказҳои логистикии муосир, корхонаҳои муштараки саноатӣ амри зарурӣ дониста шуд.

Роҳандозии хатсайри мустақим дар масири Душанбе-Ҷидда-Душанбе аз моҳи марти соли 2023 натиҷаи хуб барои густариши робитаҳои судбахш арзёбӣ гардид. Изҳори умед карда шуд, ки хатсайри мустақим дар масири Душанбе-Риёз-Душанбе низ роҳандозӣ шуда, дар ин замина сафари сайёҳони саудӣ ба Тоҷикистон афзоиш хоҳад ёфт.