ДУШАНБЕ - ШАҲРИ ҶАВОНОН ВА МАРКАЗИ ИМКОНИЯТҲОИ РУШДИ ИЛМӢ

Имрӯз шаҳри Душанбе на танҳо пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон, балки маркази зебоӣ, фарҳанг, илму маориф ва рушду инкишофи ҷавонон маҳсуб меёбад. Ҷавонони тоҷик дар даврони Истиқлолият таҳти сарварии Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз имкониятҳои беназири таълимӣ ва илмӣ бархурдоранд, ки ба онҳо имкон медиҳад дар самтҳои гуногуни ҳаёт, аз ҷумла илм, технология, иқтисодиёт, сиёсат ва фарҳанг рушд намоянд.

Яке аз дастовардҳои муҳим дар самти сиёсати давлатии ҷавонон, ин фароҳам овардани заминаҳои мустаҳкам барои таҳсил ва касбомӯзии насли наврас дар зинаҳои гуногуни таҳсилоти олӣ ва баъдидипломӣ мебошад. Имрӯз дар шаҳри Душанбе даҳҳо донишгоҳу донишкада, марказҳои илмӣ-тадқиқотӣ ва муассисаҳои таълимии сатҳи ҷаҳонӣ амал мекунанд, ки муҳити созгор ва имкониятҳои васеъро барои касбомӯзӣ ва рушди тахассусии ҷавонон муҳайё месозанд.

Имкониятҳои таҳсилоти олӣ ва илмӣ дар Душанбе

Дар пойтахти кишвар донишгоҳҳои бонуфузи ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ амал менамоянд. Донишгоҳи миллӣ, Донишгоҳи тиббӣ, Донишгоҳи аграрӣ, Донишгоҳи технологии Тоҷикистон ва дигар муассисаҳои таҳсилоти олӣ макони асосии парвариши кадрҳои баландихтисос ба шумор мераванд. Баробари таҳсил дар зинаи бакалавр ва магистр, имрӯз ҷавонон имкони идомаи таҳсил дар зинаи доктор PhD ва доктори илмро низ доранд. Ин раванд дар солҳои охир ба таври ҷиддӣ густариш ёфта, тавассути барномаҳои таҳсилоти баъдидипломӣ ва дастгирии давлат бо стипендияҳо ва грантҳои таҳқиқотӣ амалӣ мешавад.

Мақомоти давлатӣ ва муассисаҳои илмӣ-тадқиқотӣ ба ҷавонон шароити мусоид фароҳам меоранд, то онҳо тавонанд дар соҳаи илм тадқиқоти амиқ анҷом диҳанд ва ҳамчун докторони илм ба ҷомеа хидмат расонанд. Ба ибораи дигар, Душанбе имрӯз на танҳо маркази таҳсил, балки платформаи рушди илмӣ, инноватсионӣ ва эҷодкорӣ барои ҷавонон аст.

Дастгирии давлатӣ ва муҳити инноватсионӣ

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шахсан Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рушди ҷавонон таваҷҷуҳи аввалиндараҷа медиҳанд. Барномаҳои давлатӣ оид ба рушди илм ва дастгирии ҷавонон, стипендияҳои президентӣ, озмунҳои ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ барои донишҷӯён ва муҳаққиқони ҷавон муҳити мусоиди пешравиро ба вуҷуд овардаанд. Муассисаҳои инноватсионӣ, марказҳои стартап ва корхонаҳои хурди истеҳсолӣ, ки дар пойтахт фаъолият доранд, ба ҷавонон имкони амалӣ намудани идеяҳои илмӣ ва тиҷоратиро медиҳанд.

Ҳамчунин, тавассути ҳамкорӣ бо кишварҳои хориҷӣ, барномаҳои мубодилаи донишҷӯён ва таҳсил дар донишгоҳҳои хориҷӣ роҳандозӣ шудаанд, ки ин имкониятҳои байналмилалиро низ барои ҷавонони тоҷик васеъ мегардонад. Дар якҷоягӣ, ҳамаи ин омилҳо сабаби он шудаанд, ки Душанбе имрӯз ба як маркази ҷалби ҷавонони дорои истеъдод ва ҳавасманд ба илм табдил ёбад.

Ҷавонон – ояндасозони миллат

Мо, ҷавонони имрӯза, бояд қадри ин шароит ва имкониятҳоро бидонем ва тамоми нерӯву дониши худро ба таҳсил, илм, таҳқиқот ва хизмат ба Ватан равона намоем. Ба зинаи баландтарини таҳсилот расидан, ба мисли гирифтани дараҷаи доктори илм, танҳо орзу нест, балки ҳадафи воқеиест, ки дар шароити имрӯза дастрас ва амалӣ мебошад.

Душанбе, ҳамчун шаҳри ҷавонон, ҳамаи дарҳоро барои мо боз кардааст. Мо бояд бо истифода аз ин имкониятҳо, на танҳо рушди шахсии хешро таъмин кунем, балки саҳми худро дар пешрафти ҷомеа, давлат ва миллат гузорем. Ҷавонони бомаърифат ва соҳибилм такягоҳи асосии рушди давлат мебошанд.

Хулоса

Дар замони муосир, пойтахти кишварамон – шаҳри Душанбе, ба як шаҳри воқеии ҷавонон табдил ёфтааст. Ҷавонон метавонанд дар муҳити солим ва рушддиҳанда таҳсил намоянд, ба илм машғул шаванд, ба зинаҳои баланди тахассусӣ, аз ҷумла доктори илм, расанд ва ҳамчун пешсафони ҷомеа дар арсаи байналмилалӣ парчами Тоҷикистонро баланд бардоранд. Барои ин ҳама шароит муҳайёст – фақат ҳавас, меҳнат ва масъулият даркор.

Сарбозов БЕҲРУЗҶОН, мудири шуъбаи таълими Коллеҷи муҳандисии техникии ноҳияи Нуробод